آرامگاه تیموری. آرامگاه تیموری بنایی تاریخی در ۶ کیلومتری شیروان است. در خصوص شخص مدفون در این آرامگاه، اختلاف هایی وجود دارد.
این بنای تاریخی در ۶ کیلومتری شیروان و در قسمت شمال شرقی مقبره امام زاده حمزه رضا ( ع ) واقع شده است. مقبره تیموری شیروان، در زیر، دارای نقب هایی به طرفین است. عده ای از آگاهان معتقدند که یکی از این نقب ها تا روستای قلعه زو، در ۲۰ کیلومتری بنای مقبره، امتداد داشته است که آثار آن دقیقاً مشخص نمی شود؛ ولی تا فاصله ۲۰۰ متری ادامه دارد؛ و در بلندیهای روستای قلعه زو می توان آثار باقی مانده از قلعه ساخته شده در زمان تیموریان را مشاهده کرد.
بنای مقبره، مربوط به دوران تیموریان و حدود سال ۷۸۵ هـ. ق. است.
ساختمان مقبره خشتی و نمای خارجی آن هشت ضلعی است. قسمت داخلی بنای مذکور، چهار گوشه است. این مقبره گنبدی دارد که ارتفاع آن از قسمت فوقانی بنا ۵/۲ متر است. ضمناً قسمت داخلی بنا، گچ بری و بالای سردرها، دور تا دور، به رنگ فیروزه ای، گچ بری و کتیبه نویسی شده است که آثار آن به خوبی مشاهده می شود.
مقبره تیموری، متعلق به یکی از سرداران معروف امیر تیمور گورکانی است. مقبره دارای سنگ قبر سیاه رنگی بوده که دزدیده شده است. بر دو روی سنگ، خطوطی حک شده بوده که به علت ساییدگی دقیقاً خوانده نمی شده؛ اما کلمه «عید خواجه» تا اندازه ای واضح تر از بقیه خطوط بوده است. ( در کتب تاریخی، از عید خواجه به عنوان یکی از سرداران تیمور نام برده شده است.
عده دیگری از محققان اعتقاد دارند که این بنا، احتمالاً از دوره شاهرخ میرزا، فرزند تیمور بر جای مانده است.
بعضی از معمرین، مقبره مذکور را به شیخ تیمور نسبت می دهند که نمی تواند مورد قبول باشد؛ زیرا طبق وقف نامه موجود امام زاده حمزه رضا ( ع ) به تاریخ «شهر ذیقعده الحرام سنه ۱۰۴۵ هـ. ق. » که با خط بسیار زیبایی نگاشته شده است. واقف املاک، شخصی به نام امیر محمد شیخ تیموری، پسر شیخ حسن تیموری از اعقاب میر درویش حسن زیارتی، متولی و خادم امام زاده حمزه رضا ( ع ) ذکر شده که بیش از ۲۰ نفر از بزرگان و معتمدان محلی وقت، این وقف نامه با ارزش را امضاء و مهر کرده اند. البته این احتمال وجوددارد که جنازه میردرویش حسن ـ جد بزرگ شیخ تیمور ـ را داخل مقبره تیموری دفن کرده باشند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بنای تاریخی در ۶ کیلومتری شیروان و در قسمت شمال شرقی مقبره امام زاده حمزه رضا ( ع ) واقع شده است. مقبره تیموری شیروان، در زیر، دارای نقب هایی به طرفین است. عده ای از آگاهان معتقدند که یکی از این نقب ها تا روستای قلعه زو، در ۲۰ کیلومتری بنای مقبره، امتداد داشته است که آثار آن دقیقاً مشخص نمی شود؛ ولی تا فاصله ۲۰۰ متری ادامه دارد؛ و در بلندیهای روستای قلعه زو می توان آثار باقی مانده از قلعه ساخته شده در زمان تیموریان را مشاهده کرد.
بنای مقبره، مربوط به دوران تیموریان و حدود سال ۷۸۵ هـ. ق. است.
ساختمان مقبره خشتی و نمای خارجی آن هشت ضلعی است. قسمت داخلی بنای مذکور، چهار گوشه است. این مقبره گنبدی دارد که ارتفاع آن از قسمت فوقانی بنا ۵/۲ متر است. ضمناً قسمت داخلی بنا، گچ بری و بالای سردرها، دور تا دور، به رنگ فیروزه ای، گچ بری و کتیبه نویسی شده است که آثار آن به خوبی مشاهده می شود.
مقبره تیموری، متعلق به یکی از سرداران معروف امیر تیمور گورکانی است. مقبره دارای سنگ قبر سیاه رنگی بوده که دزدیده شده است. بر دو روی سنگ، خطوطی حک شده بوده که به علت ساییدگی دقیقاً خوانده نمی شده؛ اما کلمه «عید خواجه» تا اندازه ای واضح تر از بقیه خطوط بوده است. ( در کتب تاریخی، از عید خواجه به عنوان یکی از سرداران تیمور نام برده شده است.
عده دیگری از محققان اعتقاد دارند که این بنا، احتمالاً از دوره شاهرخ میرزا، فرزند تیمور بر جای مانده است.
بعضی از معمرین، مقبره مذکور را به شیخ تیمور نسبت می دهند که نمی تواند مورد قبول باشد؛ زیرا طبق وقف نامه موجود امام زاده حمزه رضا ( ع ) به تاریخ «شهر ذیقعده الحرام سنه ۱۰۴۵ هـ. ق. » که با خط بسیار زیبایی نگاشته شده است. واقف املاک، شخصی به نام امیر محمد شیخ تیموری، پسر شیخ حسن تیموری از اعقاب میر درویش حسن زیارتی، متولی و خادم امام زاده حمزه رضا ( ع ) ذکر شده که بیش از ۲۰ نفر از بزرگان و معتمدان محلی وقت، این وقف نامه با ارزش را امضاء و مهر کرده اند. البته این احتمال وجوددارد که جنازه میردرویش حسن ـ جد بزرگ شیخ تیمور ـ را داخل مقبره تیموری دفن کرده باشند. [ ۱]
wiki: آرامگاه تیموری