ارامل
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - جمع : ارمل و ارمله . الف - مردان بی زن زنان بی شوهر . ب - مستمندان فقیران مساکین درویشان مردان و زنانی که قدرت هیچ چیز نداشته باشند . ۲ - جمع : ارموله
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید