ارام سارویان

آرام سارویان. آرام سارویان ( متولد ۲۵ سپتامبر ۱۹۴۳ ) شاعر، رمان نویس، زندگی نامه نویس، خاطره نویس و نمایشنامه نویس آمریکایی است که عمده شهرتش به شعر مینیمال او بر می گردد. از جمله نمونه های مشهور اشعار مینیمال او می توان به شعر تکواژه ای " lighght " و شعر تکواجی اشاره کرد که یک نسخه چهارپایه از " m " است.
سارویان متولد نیویورکاست. [ ۱] پدرش ویلیام سارویان، نمایشنامه نویس و نویسنده و مادرش کارول گرایس بازیگر و خواهرش لوسی سارویان بازیگر بود. او ارمنی تبار است.
اشعار سارویان به طور گسترده ای گلچین شده در بسیاری از کتاب های درسی از آن ها استفاده شده است. در میان مجموعه های شعر او آرام سارویان، صفحات، روز و شب و اشعار بولیناس هستند که مورد اخیر توسط انتشارات گنجشک سیاه در سال ۱۹۹۸ به انتشار رسیده است[ ۲] در سال ۲۰۰۷ چندین مجموعه قبلی تحت عنوان دوره کامل اشعار مینیمال توسط انتشارات جوجه اردک زشت در بروکلین جمع آوری شدند. انجمن شعر آمریکا جایزه ویلیام کارلوس ویلیامز را به این مجموعه اعطا کرد[ ۳]
کتاب های منثور سارویان شامل فرشتگان آفرینش و مراسم پایانی ( کتابی در مورد مرگ پدرش ) نمایشنامه نویس و داستان کوتاه نویس ویلیام سارویان است. [ ۴]
آرام سارویان تا به حال فرصت های شغلی به عنوان یک شاعر، رمان نویس، شرح حال نویس، مقاله نویس، نمایشنامه نویس، مربی سردبیر و ناشر داشته است. بر پایه سایت UbuWeb که برخی از آثار قبلی او را تجدید چاپ می کند، سارویان اولین بار شهرتش را به عنوان یک شاعر بواسطه کار در ژانر شعر کانکریت و در سبکی کسب کرد که کمینه گرا ( مینیمالیست ) نام گرفته است.
"m" چهارپایه سارویان در کتاب رکوردهای گینس به عنوان کوتاهترین شعر جهان به ثبت رسیده است. [ ۵] باب گرومن نوشته است که شعر مورد اشاره روی اطلاعاتی مانور می دهد که حروف الفبا در اختیار می گذارند، به گونه ای که گویی 'm' و 'n' در فرایندی از جداسازی قرار گرفته اند. همچنین می توان آن را تعبیر به " I am " ( من هستم ) نمود که به صورت ضمنی دلالت بر تشکیل خودآگاهی دارد. [ ۵]
یکی از معروف ترین اشعار سارویان، " lighght " ( نور/ چراغ ) است که یک واژه با املای غیرمعمول است که در مرکز یک صفحهٔ خالی جای گرفته است. این شعر توسط جرج پلیمپتون در گلچین ادبی آمریکا درج شد و مانند همه اشعار منتخب دیگر ۵۰۰ دلار جایزه نقدی از موقوفه ملی هنر دریافت کرد. در آن زمان تنها ۵ سال از زمان سرایش آن می گذشت. [ ۶] بسیاری از محافظه کاراناز جمله نماینده ویلیام شارل و سناتور جسی هلمزبا اعتراض به اعطای جایزه به اذای کلمه شکایت داشتند که کلمه مورد نظر یک شعر واقعی نیست و نه حتی با املایی درست. این اولین جنجال بزرگ موقوفه ملی هنر بود؛ با گذشت ۲۵ سال از نوشته شدن آن "رونالد ریگان هنوز با بیانی تحقیرآمیز از "lighght. " یاد می کرد "[ ۷] گرومن می گوید: شعر "نه بدیهی است و نه مبهم" بلکه با تلألویی از نور بازی می کند که ما را با علائم تک هجایی واژه " light " ( نور ) تنها می گذارد تا در سکوت و بی وزنی در گذر از " gh " به " gh " به اشراق نهایی برسیم. "[ ۵]