ارام رفتن

لغت نامه دهخدا

( آرام رفتن ) آرام رفتن. [ رَ ت َ ]( مص مرکب ) بتأنی ، به آهستگی ، بنرمی رفتن. رَهْو.

فرهنگ فارسی

( آرام رفتن ) به آهستگی رفتن

پیشنهاد کاربران

نرم رفتن. [ ن َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) ملایم رفتن. آهسته رفتن. ( ناظم الاطباء ) . به آهستگی رفتن. بی شتاب رفتن. به تأنی رفتن. به آرامی رفتن. آرام رفتن. ( یادداشت مؤلف ) . دَف . دَب . دَجیج. دَجَجان. تَهْواد. تهوید. تهادی. ذَمْل. ذُمول. ذَمیل. ذَمَلان. تعاطف. تدبیب. کتکتة. ( منتهی الارب ) . دَبیب. ( از ترجمان القرآن ) ( از منتهی الارب ) . رَهْو. ( دهار ) . کَتْف. هَمیم. ( تاج المصادر بیهقی ) :
...
[مشاهده متن کامل]

همی رفت نرم از بر خاک گرم
دو دیده پر از آب کرده ز شرم.
فردوسی.
|| شادمانه رفتن. ( ناظم الاطباء ) . خرامان رفتن :
سمن بوی خوبان با ناز و شرم
همه پیش کسری برفتند نرم.
فردوسی.
|| هموار رفتن ستور.

بپرس