ارام دل

لغت نامه دهخدا

( آرام دل ) آرام دل. [ م ِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مایه ٔتسلی خاطر. مایه امید. معشوق. معشوقه :
یکی تخته جامه هم نابرید
دو آرام دل کودک نارسید
روان را همی لعلشان نوش داد
بیاورد و یکسر بشیدوش داد.
فردوسی.
هرچند کآن آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خیالی میکشم فال دوامی میزنم.
حافظ.

فرهنگ فارسی

( آرام دل ) مایه امید

پیشنهاد کاربران

بپرس