( ارافة ) ارافة. [ اِ ف َ ] ( ع مص ) با فراخی و ارزانی شدن ( چنانکه زمین ). ( منتهی الارب ). فراخ نعمت شدن زمین. ( مؤید الفضلاء ). || بزمین علفناک رسیدن. ( منتهی الارب ). بزمین فراخ نعمت درشدن. ( مؤید الفضلاء ).
