اراسیستراتوس ( Erasistratus ) کالبدشناس و پزشک یونانی بود که در حدود ۳۰۴ ق م در یولیس واقع در کئوس ( یکی از جزایر سیکلاد ) زاده شد، و در حدود ۲۵۸–۲۵۷ ق م در اسکندریه برآمد.
او معاصر جوان تر هروفیلوس و در آتن شاگرد مترودوروس خواهرزادهٴ ارسطو، و شاگرد خروسیپوس کهتر بود. به عنوان کالبدشناس و پزشک تالی هروفیلوس و به عنوان وظایف الاعضاشناس از او برتر بود. مسلماً او را باید مؤسس وظایف الاعضاشناسی به عنوان یک مبحث مستقل دانست. هم چنین او را باید بنیان گذار کالبدشناسی مقایسه ای و تشریح آسیب شناختی بدانیم. اراسیستراتوس به همراه هروفیلوس پزشک همراهش، مدرسه ی کالبدشناسی را در اسکندریه بنیان نهاد و در آن به تحقیق مشغول شد. همچنین او را یکی از بانیان تأسیس مدرسه ی طب در اسکندریه می دانند. [ ۱]
او نه تنها به تشریح انسان بلکه به تشریح جانوران زنده اقدام کرد و بر روی جانوران آزمایش های فراوانی انجام داد. کشفیات مهم او مربوط است به مغز، دستگاه اعصاب و عروق، و قلب. مورخین، به پاس زحمات او در شناخت اعصاب و نقش آنها در کنترل اعضای حرکتی توسط مغز و ماهیچه های اسکلتی، این دو را بنیانگذار احتمالی علم اعصاب می دانند. [ ۲]
برای اول بار وظایف الاعضاشناسی او بود که بر ذره گرایی انتقال یافته و به وسیلهٴ مکتب جزمی ( پراکساگوراس ) ، و اصل «گریز طبیعت از خلاء» متکی بود. او کوشید تا علل طبیعی هر چیز را بیان کند و امکان وجود علل غریبه را رد کرد؛ ولی به خاطر اعتقادش به این که سرخرگ ها پر از هواست ( روح زندگی ) ، و به طور کلی به خاطر نظریات مربوط به تنفس که ابراز داشت، بایستی گردش خون را کشف کرده باشد؛ مثلاً او حدس زد که شاخه های نهایی سرخرگ ها و سیاهرگ ها به یکدیگر متصل است. او رگ های خیلوس بر را در روده بند مشاهده کرد. او دریافت که هر عضوی، به وسیلهٴ دستگاه سه لایه ای از «عروق»، یعنی سرخرگ، سیاهرگ و عصب، به مجموعهٴ سازواره متصل است. او مشاهده کرد که میان حرکت ریه و ضربان قلب و شریان ها رابطه ای وجود دارد. تحلیل دستگاه عروق را بهبود بخشید. کار نای پوش و دریچه های دهلیزی - بطنی را شرح داد. اعصاب محرکه و حسی را شناخت، توصیف هروفیلوس را از مغز بهتر کرد و مخ و مخچه را به دقت از هم تمیز داد و آزمایش هایی بر روی موجودات زنده انجام داد تا ساختمان آنها را بشناسد.
اکتشافات آسیب شناسی زیادی بدو منسوب است. او نخستین پزشکی بود که نظریهٴ مربوط به اخلاط را کلاً رد کرد. هم چنین اولین کسی بود که میان حفظ الصحه و درمان فرق گذاشت و برای اولی اهمیت بیشتری قایل شد. از این رو بر پرهیز غذایی، ورزش مخصوص، حمام کردن و غیره تأکید می ورزید. او با مداوای غیرطبیعی، استعمال داروهای زیاد و فصد پیاپی مخالفت کرد. او کاشف سُنْد S شکل است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو معاصر جوان تر هروفیلوس و در آتن شاگرد مترودوروس خواهرزادهٴ ارسطو، و شاگرد خروسیپوس کهتر بود. به عنوان کالبدشناس و پزشک تالی هروفیلوس و به عنوان وظایف الاعضاشناس از او برتر بود. مسلماً او را باید مؤسس وظایف الاعضاشناسی به عنوان یک مبحث مستقل دانست. هم چنین او را باید بنیان گذار کالبدشناسی مقایسه ای و تشریح آسیب شناختی بدانیم. اراسیستراتوس به همراه هروفیلوس پزشک همراهش، مدرسه ی کالبدشناسی را در اسکندریه بنیان نهاد و در آن به تحقیق مشغول شد. همچنین او را یکی از بانیان تأسیس مدرسه ی طب در اسکندریه می دانند. [ ۱]
او نه تنها به تشریح انسان بلکه به تشریح جانوران زنده اقدام کرد و بر روی جانوران آزمایش های فراوانی انجام داد. کشفیات مهم او مربوط است به مغز، دستگاه اعصاب و عروق، و قلب. مورخین، به پاس زحمات او در شناخت اعصاب و نقش آنها در کنترل اعضای حرکتی توسط مغز و ماهیچه های اسکلتی، این دو را بنیانگذار احتمالی علم اعصاب می دانند. [ ۲]
برای اول بار وظایف الاعضاشناسی او بود که بر ذره گرایی انتقال یافته و به وسیلهٴ مکتب جزمی ( پراکساگوراس ) ، و اصل «گریز طبیعت از خلاء» متکی بود. او کوشید تا علل طبیعی هر چیز را بیان کند و امکان وجود علل غریبه را رد کرد؛ ولی به خاطر اعتقادش به این که سرخرگ ها پر از هواست ( روح زندگی ) ، و به طور کلی به خاطر نظریات مربوط به تنفس که ابراز داشت، بایستی گردش خون را کشف کرده باشد؛ مثلاً او حدس زد که شاخه های نهایی سرخرگ ها و سیاهرگ ها به یکدیگر متصل است. او رگ های خیلوس بر را در روده بند مشاهده کرد. او دریافت که هر عضوی، به وسیلهٴ دستگاه سه لایه ای از «عروق»، یعنی سرخرگ، سیاهرگ و عصب، به مجموعهٴ سازواره متصل است. او مشاهده کرد که میان حرکت ریه و ضربان قلب و شریان ها رابطه ای وجود دارد. تحلیل دستگاه عروق را بهبود بخشید. کار نای پوش و دریچه های دهلیزی - بطنی را شرح داد. اعصاب محرکه و حسی را شناخت، توصیف هروفیلوس را از مغز بهتر کرد و مخ و مخچه را به دقت از هم تمیز داد و آزمایش هایی بر روی موجودات زنده انجام داد تا ساختمان آنها را بشناسد.
اکتشافات آسیب شناسی زیادی بدو منسوب است. او نخستین پزشکی بود که نظریهٴ مربوط به اخلاط را کلاً رد کرد. هم چنین اولین کسی بود که میان حفظ الصحه و درمان فرق گذاشت و برای اولی اهمیت بیشتری قایل شد. از این رو بر پرهیز غذایی، ورزش مخصوص، حمام کردن و غیره تأکید می ورزید. او با مداوای غیرطبیعی، استعمال داروهای زیاد و فصد پیاپی مخالفت کرد. او کاشف سُنْد S شکل است.
wiki: اراسیستراتوس