اراستیانیسم

دانشنامه آزاد فارسی

اِراسْتیانیسم (Erastianism)
اعتقاد به این که کلیسا باید تابع دولت باشد؛ منسوب به توماس اراستوس (۱۵۲۴ـ۱۵۸۳)، متکلّم سوئیسی ـ آلمانی مخالف مذهب کالتون. او در آثارش آورده است که کلیسا نباید اجازه داشته باشد کسی را به عقوبت گناهانش طرد کند.

پیشنهاد کاربران

اولین واضع این عقیده، مارسیل دوپادو تئولوژیست ایتالیایی قرن سیزدهم، معروف به مارسیلیو که قصد ابتدایی وی آن بود که اتوریته روحانی را در مورد کنترل مستقیم یا غیرمستقیم اعمال حکومتی سیاسی، تعریف و دقیقاً محدود نماید.
...
[مشاهده متن کامل]

بعدها در قرن هجدهم در انگلستان، در برابر عقاید فرقه های مذهبی دست چپ، بخصوص بر ضد پرسبیتاریانیسم، عکس العملی در افکار اکثریت مردم پدید آمد که به مسلک اراستیانیسم موسوم شد و بهترین نماینده این مسلک، جان سلدون انگلیسی است.
خلاصه فلسفه این مسلک اینگونه است که :
اولاً مشروطیت و کلیه ترتیبات کنستیتوسیونل، تنها برای حفظ نظم و امنیت است و هیچ مبدا الهی و آسمانی ندارد.
دوماً قدرت شاه همان است که قانون تعیین کرده است.
سوماً حقوق و قانون همان است که محکمه فقط قادر به اجرای آن است.
چهارماً تاسیسات کلیسا و امتیازات روحانیون نیز همان است که از طرف اتوریته عرفی مقرر و وضع شده باشد.