به گمان می رسد که نام کوهستان آرارات یک نام پهلوی است از بن آرارتن یا آراردَن ( آرار - ) که هنوز چیم یا معنی آن را من نمی دانم و باید دانست که در زبان پهلوی ل و ر به یکدیگر نیز دگرگون می شوند. این بون می تواند مانند آزاردن یا آزارتَن ( آزار ) باشد وآراراد یا آرارات می تواند مانند آزاراد یا آزارات به چیم نیایشی بیازارَد باشد. این یک فرضیه است که باید درستی یا نادرستی آن پژوهیده شود و چنین پژوهشی برای دوستی و نزدیکی بیشتر ایرانشهریان و آشنایی بیشتر آنان با همدیگر و تاریخ خود سودمند خواهد بود.
... [مشاهده متن کامل]
اگر این گمان درست باشد، خواهیم داشت:
آرارتَن یا آراردَن ( آرار - ) : کرد یا فعل
آرارار: زاب و نام شایستگی و قابلیت برای آرارتن خواهد بود
آرارین: آرارار
آراریگ یا آراریک: آرارار
آرارتار یا آراردار: زاب و نام کُنایی
آراراگ یا آراراک: آرارتار
آراران: آرارتار
آراریر: آرارتار
آراریشن: نام بونیک ( اسم مصدر ) است
آراریشنیک یا آراریشنیگ: آراریتار؛ آرارین؛ بسته به آراریشن
آراریشنیه: آرارتن
آراریشنیها: با آرارتن
آرارَگ یا آرارَک: آرارتار؛ ابزاری برای آرارتن
آرارینَک یا آرارینَگ: ابزاری برای آرارتن
پَدیشارار: ابزاری برای آرارتن
آرارت: آرارید؛ آرارته شده
آرارتَگ یا آرارتَک یا آراردَگ یا آراردَک: آرارته؛ آرارته شده
آرارات یا آراراد: بیارارَت یا بیارارَد ( حالت نیایشی فعل )
با نگرش به این که در زبان پهلوی ل و ر به هم دگرگون می شوند، شاید در جاهایی از ایران و ایرانشهر و یا در نوشته ها و سنگ نوشته ها این واژگان به گونه آلارتن یا آلاردن ( آلار - ) ، آرالتَن یا آرالدَن ( آرال - ) هم یافته شوند. امید است ایرانیان و ایرانشهریان بویژه دانشجویان زبان پهلوی و پژوهشگران در یافتن پاسخ درست کوشا باشند.
... [مشاهده متن کامل]
اگر این گمان درست باشد، خواهیم داشت:
آرارتَن یا آراردَن ( آرار - ) : کرد یا فعل
آرارار: زاب و نام شایستگی و قابلیت برای آرارتن خواهد بود
آرارین: آرارار
آراریگ یا آراریک: آرارار
آرارتار یا آراردار: زاب و نام کُنایی
آراراگ یا آراراک: آرارتار
آراران: آرارتار
آراریر: آرارتار
آراریشن: نام بونیک ( اسم مصدر ) است
آراریشنیک یا آراریشنیگ: آراریتار؛ آرارین؛ بسته به آراریشن
آراریشنیه: آرارتن
آراریشنیها: با آرارتن
آرارَگ یا آرارَک: آرارتار؛ ابزاری برای آرارتن
آرارینَک یا آرارینَگ: ابزاری برای آرارتن
پَدیشارار: ابزاری برای آرارتن
آرارت: آرارید؛ آرارته شده
آرارتَگ یا آرارتَک یا آراردَگ یا آراردَک: آرارته؛ آرارته شده
آرارات یا آراراد: بیارارَت یا بیارارَد ( حالت نیایشی فعل )
با نگرش به این که در زبان پهلوی ل و ر به هم دگرگون می شوند، شاید در جاهایی از ایران و ایرانشهر و یا در نوشته ها و سنگ نوشته ها این واژگان به گونه آلارتن یا آلاردن ( آلار - ) ، آرالتَن یا آرالدَن ( آرال - ) هم یافته شوند. امید است ایرانیان و ایرانشهریان بویژه دانشجویان زبان پهلوی و پژوهشگران در یافتن پاسخ درست کوشا باشند.