ارابن
لغت نامه دهخدا
ارابن. [ اُ ب ِ ] ( اِخ ) نام منزلی است بر ریگ توده مَبرک ، که از کوه جُهینة بر تنگه صفراء قرب مدینه منحدر است. ( معجم البلدان ). منزلی است نزدیک وادی صفرا. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید