( اذیابینة ) اذیابینة. [ اَ ن َ ] ( اِخ ) مقاطعه ای از آسیای غربی وراء دجله در بلاد آشور قدیم و آن در مائه اول بعد از میلاد مملکتی بود تحت فرمان برثیبن و سپس ترایانوس ( تراژان ) رومی بسال 114 م. آنرا بگشود و آنگاه دیکرانوس ( تیگران ) یکی از پادشاهان ارمنستان آنجا رافتح کرد و اهل آنجا را در زمره سپاه خویش بر علیه رومیان تجهیز کرد و بار دیگر سفیروس آنجا را تصرف کرد و اکنون بخشی از کردستان از اعمال موصل و شهرزور است. ( ضمیمه معجم البلدان ). و رجوع به ادیابن شود.
