اذیا.[ ] ( اِخ ) ( مبدّل دیا یونانی یا تحریفی از زِئوس یونانی ) زاوش. مشتری : فقال له [ لجبّار صقلیة ] افلاطون مجیبا عن سوءاله اِن کنّا نَری ان ارقلیس کان کالذی ینبغی ان یکون من کان من نسل اذیا یعنی المشتری فباضطرار ینبغی أن تظن به انّه سعید. ( تاریخ الحکمای قفطی چ لیبسک ص 22 ).
