اذوذ

لغت نامه دهخدا

اذوذ. [ اَ ] ( ع ص ) برّان. بسیار برنده.
- سیف اذوذ ؛ شمشیر بران.
- شفره اذوذ ؛ کارد بران.

پیشنهاد کاربران

بپرس