اذواق

لغت نامه دهخدا

اذواق. [ اَذْ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَوق.

= ذوق

جمع ذوق
استعداد
قریحه
کین چنین اندر همه آفاق نیست
جز رحیق و مایهٔ اذواق نیست
✏ �مولوی�