اذلف

لغت نامه دهخدا

اذلف. [ اَ ل َ ] ( ع ص ) مرد خُردبینی که تیغ آن راست باشد یا خردبینی یا باریک بینی یا اندک سطبربینی با راستی طرف آن. ( منتهی الارب ). همواربینی. ( مهذب الاسماء ).آنکه سر بینی وی بلند باشد و باریک. ( زوزنی ). کوچک بینی با نیکوئی که سر بینی او راست و خوب باشد. گاه صفت بینی و گاه صفت مردیست که بینی او اذلف باشد یقال رجل ٌ اذلف و انف اذلف. مؤنث : ذَلْفاء. ج ، ذُلْف.

فرهنگ فارسی

مرد خرد بینی که تیغ آن راست باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس