اذرمی. [ اَ رَ می ی ] ( ص نسبی ) سمعانی آرد: الاَّذرمی بمدالالف و فتح الدال المعجمة و سکون الراءو فی آخرها المیم هذه النسبة الی اذرم و ظنی انها من قری اذنة بلدة من الثغر، منها ابوعبدالرحمن عبداﷲبن محمدبن اسحق الاذرمی. ( انساب ص 14 ). و بقول یاقوت وی در این قول سه خطا کرده است. رجوع به اذرمه شود.