آذرتاش آذرنوش ( ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ – ۱۵ مهر ۱۴۰۰ ) مؤلف و محقق در زبان و ادبیات عرب، مدیر بخش ادبیات عرب در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و استاد دانشکدهٔ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، و همچنین پیشکسوت ورزش چوگان بود. وی چهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهره های ماندگار بود. وی در پانزدهم مهر ۱۴۰۰ در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
آذرتاش آذرنوش در ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ در شهر قم زاده شد، تحصیلات ابتدایی را در اهواز و دورهٔ دبیرستان را در تهران به پایان برد. وی در رشتهٔ ادبیات عرب دانشکدهٔ معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. دورهٔ دکتری ادبیات عرب را از کشور فرانسه گرفت. از نخستین رسالهٔ دکتری خود «تحقیق و ترجمهٔ بخشی از کتاب طبقات الشعرای ابن معتز» دفاع کرد. سپس در رشتهٔ ادبیات عرب به نگاشتن رسالهٔ دیگری با تصحیح کتاب «خریدةالقصر عمادالدین اصفهانی» پرداخت. او پس از حصول بر دومین دکتری خود به ایران بازگشت و در «بنیاد فرهنگ ایران» و پژوهش در باب واژه های فارسی معرب، مشغول و در دانشکدهٔ معقول و منقول که آن هنگام به «الهیات و معارف اسلامی» تغییر نام داده بود؛ به سال ۱۳۴۶ استخدام شد. وی گروه عربی دانشکده مذکور را سامان بخشید و سپس به معاونت دانشکده برگزیده شد، بعد از آن به منظور تحقیق و آموختن زبان آرامی به دانشگاه کمبریج انگلستان رفت. او نخستین ایرانی بود که در ادبیات عرب دکتری گرفته است. آذرنوش در بازگشت به ایران به امر آموزش زبان عربی همت گماشت، او باتوجه به ساختار زبان های هند و اروپایی به خصوص زبان مادری خود فارسی، و با گوشه چشمی به علم زبان شناسی به تدوین کتاب «آموزش عربی» با شیوه ها و ساختارهای دستوریِ تازه دست زد. از سال ۱۳۶۴ مدیریت بخش ادبیات عرب را در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به عهده گرفت و طی ده سال علاوه بر تألیفات شخصی، بیش از ۲۰۰ مقاله نگاشت و صدها مقاله را نیز ویرایش کرد. او تا هنگام درگذشت علاوه بر کار استادی در دانشکدهٔ ادبیات ( و گاه در دانشگاه امام صادق، تربیت مدرس ) و مدیریت بخش عربی در دائرةالمعارف، سردبیر مجلهٔ مقالات و بررسی ها و نیز مدیر بخش عربی در دانشکدهٔ الهیات نیز بود. وی چهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهره های ماندگار بود. مؤسسه خانه کتاب نیز برای وی بزرگداشتی برگزار کرد.
... [مشاهده متن کامل]
آذرتاش آذرنوش در ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ در شهر قم زاده شد، تحصیلات ابتدایی را در اهواز و دورهٔ دبیرستان را در تهران به پایان برد. وی در رشتهٔ ادبیات عرب دانشکدهٔ معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. دورهٔ دکتری ادبیات عرب را از کشور فرانسه گرفت. از نخستین رسالهٔ دکتری خود «تحقیق و ترجمهٔ بخشی از کتاب طبقات الشعرای ابن معتز» دفاع کرد. سپس در رشتهٔ ادبیات عرب به نگاشتن رسالهٔ دیگری با تصحیح کتاب «خریدةالقصر عمادالدین اصفهانی» پرداخت. او پس از حصول بر دومین دکتری خود به ایران بازگشت و در «بنیاد فرهنگ ایران» و پژوهش در باب واژه های فارسی معرب، مشغول و در دانشکدهٔ معقول و منقول که آن هنگام به «الهیات و معارف اسلامی» تغییر نام داده بود؛ به سال ۱۳۴۶ استخدام شد. وی گروه عربی دانشکده مذکور را سامان بخشید و سپس به معاونت دانشکده برگزیده شد، بعد از آن به منظور تحقیق و آموختن زبان آرامی به دانشگاه کمبریج انگلستان رفت. او نخستین ایرانی بود که در ادبیات عرب دکتری گرفته است. آذرنوش در بازگشت به ایران به امر آموزش زبان عربی همت گماشت، او باتوجه به ساختار زبان های هند و اروپایی به خصوص زبان مادری خود فارسی، و با گوشه چشمی به علم زبان شناسی به تدوین کتاب «آموزش عربی» با شیوه ها و ساختارهای دستوریِ تازه دست زد. از سال ۱۳۶۴ مدیریت بخش ادبیات عرب را در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به عهده گرفت و طی ده سال علاوه بر تألیفات شخصی، بیش از ۲۰۰ مقاله نگاشت و صدها مقاله را نیز ویرایش کرد. او تا هنگام درگذشت علاوه بر کار استادی در دانشکدهٔ ادبیات ( و گاه در دانشگاه امام صادق، تربیت مدرس ) و مدیریت بخش عربی در دائرةالمعارف، سردبیر مجلهٔ مقالات و بررسی ها و نیز مدیر بخش عربی در دانشکدهٔ الهیات نیز بود. وی چهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهره های ماندگار بود. مؤسسه خانه کتاب نیز برای وی بزرگداشتی برگزار کرد.
