اذربعل
لغت نامه دهخدا
اذربعل. [ اَ ذِ ب َ ] ( اِخ ) آذِربَعْل. پسر می سیپسا و نبسه ماسی نیسا، حکمران نومیدی. او از طرف یوگورتا حکمران قرطاجنه ( 118 ق. م. ). هنگام محاصره شهر قدیم سیرطا محصور شد و ازدولت روم استمداد کرد و چون مددی از طرف رومیان بدونرسید در 113 ق. م. کشته شد. ( قاموس الاعلام ترکی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید