اذر برزین مهر
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
بُرزین مِهر یا آذَرِ بُرزین مِهر؛ نام یکی از آتش های مقدس کیش زرتشتی است که از گونه آتش بهرام و یکی از سه آتشکده بزرگ ایران پیش از اسلام بوده و بر روی کوه ریوند خراسان و در نزدیکی دریاچه سووَر، قرار داشته است. بُرزین مِهر: آتشِ خاصِ واستریوشان ( = کشاورزانِ ) ایران زمین، در دوره ساسانیان و دوران های پیش از آنان، در کنار دو آتشکده اساطیری - تاریخی دیگر: آذر گُشنَسپ ( = آتشِ شاهان و رزمیان ) و آذر فرن بغ ( = آتشِ روحانیان ) از جایگاه و احترام ویژه ای برخوردار بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
نام این سه آتشکده، با واژه آذر ( = آتش ) آغاز شده است. آذر در آیین مزدیسنا ( کیش زرتشت ) ، نام ایزد نگهبان آتش است و آتش، نشانه آشکار حضور اهورامزدا است که از آسمان، فرود آمده و ضد دیوان و ستمگران می جنگد. این ایزد، در کتاب اوستا، با عنوان «پسر اهورامزدا» خطاب شده، که نشان دهنده بلندی جایگاه او در کیش زرتشت است. آذر ( آتش ) ، پیام بر ( یا پیک ) میان مردم و اهورامزداست و مقدس شمرده می شود؛ آتش مقدس، در روندی طولانی و دشوار، تطهیر می گردد؛ چنان که شانزده آتش از منابع مختلف، گردآوری شده و آنگاه ۱۱۲۸ بار آن را تطهیر می کنند و این فرایند، یک سال طول می کشد و آتش بهرام، پدید می آید. بر پایه باورهای اساطیری ایران؛ در جهان، پنج گونه آتش مینوی مقدس وجود دارد. برزین مهر، گشنسب و فرن بغ، از گونه آتش مقدس سپِنیشت می باشند که برای ساختن آن: یک هزار آتش، از جاهای گوناگون، فراهم گردیده و در جریان مراسمی دشوار، آتشی یگانه پدید آمده و سرانجام آتش بلندسود ( که مینوی آتش هاست ) از نزد اهورامزدا پایین آمده در آن جای گرفته و روانِ آتش می گردد. آتش را در ظرفی به نام آتشدان ( یا آفرینگان ) نگهداری می نمایند که در میان ساختمان آتشکده جای می گیرد. آتشکده، مکان مقدس و نیایشگاه زرتشتیان است. روایت است که اهورامزدا، خود، سه آتش برزین مهر، فرن بغ و گشنسب را به صورت آتش بهرام نشانید. این سه آتش، از ایزد بهرام و سروش، پشتیبانی و یاری می گیرند.
آذرِ بُرزین مِهر ؛ در فارسی میانه: ādur Ī burzēn mihr یا آتور بورگین میتر ātur burzēn - mitr یا آتور بورژین میتر خوانده می شود. بُرزین مِهر به معنی مهر بلندپایه ؛ و آذر برزین مهر = آتشِ مهرِ بلندپایگاه، در بر گیرنده سه جزء است:
... [مشاهده متن کامل]
نام این سه آتشکده، با واژه آذر ( = آتش ) آغاز شده است. آذر در آیین مزدیسنا ( کیش زرتشت ) ، نام ایزد نگهبان آتش است و آتش، نشانه آشکار حضور اهورامزدا است که از آسمان، فرود آمده و ضد دیوان و ستمگران می جنگد. این ایزد، در کتاب اوستا، با عنوان «پسر اهورامزدا» خطاب شده، که نشان دهنده بلندی جایگاه او در کیش زرتشت است. آذر ( آتش ) ، پیام بر ( یا پیک ) میان مردم و اهورامزداست و مقدس شمرده می شود؛ آتش مقدس، در روندی طولانی و دشوار، تطهیر می گردد؛ چنان که شانزده آتش از منابع مختلف، گردآوری شده و آنگاه ۱۱۲۸ بار آن را تطهیر می کنند و این فرایند، یک سال طول می کشد و آتش بهرام، پدید می آید. بر پایه باورهای اساطیری ایران؛ در جهان، پنج گونه آتش مینوی مقدس وجود دارد. برزین مهر، گشنسب و فرن بغ، از گونه آتش مقدس سپِنیشت می باشند که برای ساختن آن: یک هزار آتش، از جاهای گوناگون، فراهم گردیده و در جریان مراسمی دشوار، آتشی یگانه پدید آمده و سرانجام آتش بلندسود ( که مینوی آتش هاست ) از نزد اهورامزدا پایین آمده در آن جای گرفته و روانِ آتش می گردد. آتش را در ظرفی به نام آتشدان ( یا آفرینگان ) نگهداری می نمایند که در میان ساختمان آتشکده جای می گیرد. آتشکده، مکان مقدس و نیایشگاه زرتشتیان است. روایت است که اهورامزدا، خود، سه آتش برزین مهر، فرن بغ و گشنسب را به صورت آتش بهرام نشانید. این سه آتش، از ایزد بهرام و سروش، پشتیبانی و یاری می گیرند.
آذرِ بُرزین مِهر ؛ در فارسی میانه: ādur Ī burzēn mihr یا آتور بورگین میتر ātur burzēn - mitr یا آتور بورژین میتر خوانده می شود. بُرزین مِهر به معنی مهر بلندپایه ؛ و آذر برزین مهر = آتشِ مهرِ بلندپایگاه، در بر گیرنده سه جزء است:
