آذر شیوا ( زاده ۲ تیر ۱۳۱۹ در تهران ) هنرپیشه سینمای اهل ایران است.
آذر شیوا در سال ۱۳١٩ در تهران به دنیا آمد. پس از اخذ دیپلم متوسطه در ۱۸ سالگی به استخدام رادیو تهران درآمد و یک سال بعد فعالیت دوبله را آغاز نمود. وی در سال ۱۳۴۰ در فیلم آهنگ دهکده ساخته مجید محسنی برای اولین بار مقابل دوربین قرار گرفت. او در یک دهه در بیست و یک فیلم ایرانی بازی کرد که از میان آن ها سلطان قلب ها و روسپی جزو آثار اوست. او در طول فعالیت سینمایی خود با بازیگرانی چون محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، رضا بیک ایمانوردی و بهروز وثوقی همبازی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
آذر شیوا در سال ۱۳۵۰ و در اوج شهرت به دلیل اعتراض به وضع سینمای آن روز ایران، با هنرپیشگی خداحافظی کرد و برای اعتراض به در سایه قرار گرفتنش در چنین شرایطی، مدتی مقابل دانشگاه تهران به فروختن آدامس پرداخت. برخی دلیل اعتراض وی را فساد و ابتذال حاکم در سینمای آن دوران می دانند. وی در این اقدام به در خواست هواداران بسیارش که دور او جمع شده بودند بسته های آدامس را امضا می کرد و به آنها می داد.
رفعت هاشم پور در اکثر فیلم های آذر شیوا به جای او صحبت کرده است.
• درختان ایستاده می میرند ( ۱۳۵۰ )
• یاقوت سه چشم ( ۱۳۴۹ )
• روسپی ( ۱۳۴۸ )
• قاتلین هم می گریند ( ۱۳۴۸ )
• قصر زرین ( ۱۳۴۸ )
• سلطان قلب ها ( ۱۳۴۷ )
• هنگامه ( ۱۳۴۷ )
• چرخ فلک ( ۱۳۴۶ )
• روزهای تاریک یک مادر ( ۱۳۴۶ )
• زیر گنبد کبود ( ۱۳۴۶ )
• گل آقا ( ۱۳۴۶ )
• داماد فراری ( ۱۳۴۵ )
• خروس جنگی ( ۱۳۴۴ )
• قهرمان قهرمانان ( ۱۳۴۴ )
• من مادرم ( ۱۳۴۴ )
• قانون زندگی ( ۱۳۴۳ )
• آراس خان ( ۱۳۴۲ )
• پرستوها به لانه برمی گردند ( ۱۳۴۲ )
• گذشت ( ۱۳۴۱ )
• آهنگ دهکده ( ۱۳۴۰ )
• برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین دورهٔ جشنواره سپاس ( ۱۳۴۹ ) به پاس بازی در فیلم روسپی
• برندهٔ پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ فیلم های سینمای ایران ( ۱۳۴۸ ) به پاس بازی در فیلم روسپی
• دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران ( مشترکاً با فخری خوروش و فروزان )
آذر شیوا در سال ۱۳١٩ در تهران به دنیا آمد. پس از اخذ دیپلم متوسطه در ۱۸ سالگی به استخدام رادیو تهران درآمد و یک سال بعد فعالیت دوبله را آغاز نمود. وی در سال ۱۳۴۰ در فیلم آهنگ دهکده ساخته مجید محسنی برای اولین بار مقابل دوربین قرار گرفت. او در یک دهه در بیست و یک فیلم ایرانی بازی کرد که از میان آن ها سلطان قلب ها و روسپی جزو آثار اوست. او در طول فعالیت سینمایی خود با بازیگرانی چون محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، رضا بیک ایمانوردی و بهروز وثوقی همبازی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
آذر شیوا در سال ۱۳۵۰ و در اوج شهرت به دلیل اعتراض به وضع سینمای آن روز ایران، با هنرپیشگی خداحافظی کرد و برای اعتراض به در سایه قرار گرفتنش در چنین شرایطی، مدتی مقابل دانشگاه تهران به فروختن آدامس پرداخت. برخی دلیل اعتراض وی را فساد و ابتذال حاکم در سینمای آن دوران می دانند. وی در این اقدام به در خواست هواداران بسیارش که دور او جمع شده بودند بسته های آدامس را امضا می کرد و به آنها می داد.
رفعت هاشم پور در اکثر فیلم های آذر شیوا به جای او صحبت کرده است.
• درختان ایستاده می میرند ( ۱۳۵۰ )
• یاقوت سه چشم ( ۱۳۴۹ )
• روسپی ( ۱۳۴۸ )
• قاتلین هم می گریند ( ۱۳۴۸ )
• قصر زرین ( ۱۳۴۸ )
• سلطان قلب ها ( ۱۳۴۷ )
• هنگامه ( ۱۳۴۷ )
• چرخ فلک ( ۱۳۴۶ )
• روزهای تاریک یک مادر ( ۱۳۴۶ )
• زیر گنبد کبود ( ۱۳۴۶ )
• گل آقا ( ۱۳۴۶ )
• داماد فراری ( ۱۳۴۵ )
• خروس جنگی ( ۱۳۴۴ )
• قهرمان قهرمانان ( ۱۳۴۴ )
• من مادرم ( ۱۳۴۴ )
• قانون زندگی ( ۱۳۴۳ )
• آراس خان ( ۱۳۴۲ )
• پرستوها به لانه برمی گردند ( ۱۳۴۲ )
• گذشت ( ۱۳۴۱ )
• آهنگ دهکده ( ۱۳۴۰ )
• برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین دورهٔ جشنواره سپاس ( ۱۳۴۹ ) به پاس بازی در فیلم روسپی
• برندهٔ پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ فیلم های سینمای ایران ( ۱۳۴۸ ) به پاس بازی در فیلم روسپی
• دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران ( مشترکاً با فخری خوروش و فروزان )
