اذر حکمت شعار

از سال ۱۳۴۰ به واسطه چهره زیبا و مناسب، خیلی زود پا به دنیای سینما گذاشت. اولین فیلمی که بازی کرد، وقتی که آفتاب غروب می کند نام داشت که این فیلم ناتمام ماند و طبعاً به نمایش در نیامد؛ ولی در همان سال در فیلم آس و پاس ساخته سیامک یاسمی در برابر ناصر ملک مطیعی و آرمان، نقش اصلی زن را بر عهده گرفت. بعدها در دو فیلم از ساموئل خاچیکیان همراه با عبدالله بوتیمار بازی کرد.
آذر حکمت شعار بازیگر محجوبی بود که تا سال ۱۳۴۸ به نقش آفرینی در سینما ادامه داد ( حدوداً بیست فیلم ) و تا مرز ستارگی هم پیش رفت. در چند فیلم بازیگر نقش مقابل ایرج قادری بود. یکی دو فیلم هم با بهروز وثوقی و رضا بیک ایمانوردی و همچنین با منوچهر والی زاده در دو فیلم گل گمشده در سال ۱۳۴۱ و فرشته ای در خانه من در سال ۱۳۴۲، هم بازی بودند.
در دهه ۴۰ به خاطر مخالفت همسرش با حضور وی در سینما، ماجرایشان به محافل مطبوعاتی و سینمایی کشیده شد و این جنجال ها تا جایی ادامه یافت که همسر این بازیگر با پاسبان در پشت صحنه یکی از فیلم ها حاضر شد تا همسرش را به خاطر عدم تمکین جلب نماید.
آذر حکمت شعار ( آذر دهقانی آذر ) بازیگر با استعدادی در سینمای ایران بود که متأسفانه علی رغم شایستگی هایش آن طور که باید مورد تقدیر قرار نگرفت و در سال ۱۳۴۹ سینما را کنار گذاشت. حکمت شعار زندگی خصوصی آرامی نداشت و به خاطر اختلافات خانوادگی و مخالفت همسرش با فعالیت های او در نهایت به متارکه انجامید که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر می باشد. این بازیگر فقط در دهه ۴۰ در سینمای ایران فعال بود و نقش هایی آراسته و خالی از حواشی بازی کرد و هیچگاه ستاره نشد اما نقش های اول بسیاری اجرا نمود. پدر ایشان استاد محمد دهقانی آذر از یاران ستارخان سردار ملی و از سیاسیون معتبر تبریز بود. آذر حکمت شعار دارای یک خواهر به نام ( عالم تاج ) و سه برادر به نام های: رسول، هوشنگ و داریوش بود که برادر کوچکتر ایشان ( سرهنگ داریوش دهقانی آذر ) از افسران عالی رتبه شهربانی و فرمانده گارد نیما بود که پس از انقلاب ۵۷ با درجه سرهنگ تمامی به دلیل رهبری گروهی موسوم به گروه نیما شاخه نظامیان وفادار به سلطنت و رهبری کودتای نیما و قبول نخست وزیری دولت انتقالی به همراه پنج نفر از افسران عالیرتبه نظامی در دادگاهی به ریاست قاضی ری شهری محکوم به اعدام و در ۲۱ آذر ۱۳۶۱ تیرباران شد.