اذاده

لغت نامه دهخدا

( اذادة ) اذادة. [ اِ دَ ] ( ع مص ) اعانت کردن کسی را در راندن شتر. ( منتهی الارب ). یاری دادن بر راندن چهارپای. ( تاج المصادر بیهقی ). یاری کردن کسی را در راندن چاروا.

پیشنهاد کاربران

بپرس