اذاخه

لغت نامه دهخدا

( اذاخة ) اذاخة. [ اِ خ َ ] ( ع مص ) گرد چیزی گشتن.
- اذاخه مکانی ؛ گرد آن جای گردیدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس