ادیپ شهریار

دانشنامه عمومی

ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۵۷). ادیپ شهریار ( انگلیسی: Oedipus Rex ) فیلمی به کارگردانی تایرون گاتری محصول سال ۱۹۵۷ است.
عکس ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۵۷)

ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۶۷). اُدیپ شهریار نام فیلمی به کارگردانی پیر پائولو پازولینی و ساخته سال ۱۹۶۷ در ایتالیا است. فیلمنامه فیلم نیز از ادیپ شهریار نوشته سوفوکل در ۴۲۸ قبل از میلاد اقتباس شده است.
یک زوج ایتالیایی، قبل از جنگ صاحب پسری می شوند. پدر به علت حسادت دیگران تحریک می شود که پسر را در صحرا رها کند. پسر توسط شاه پولیبوس و ملکه مروپه نجات پیدا می کند و نام ادیپو بر وی گذارده می شود. آنها او را مانند پسر خودشان بزرگ می کنند. ادیپو که از طریق پیشگویی باخبر می شود در آینده پدرش را می کشد و با مادرش ازدواج می کند کورینث را ترک می کند، چون فکر می کند که پولیبوس و مروپه پدر و مادر واقعی وی هستند.
درراه تیبس او لائیوس، پدر واقعی اش را می بیند و بعد از مشاجره ای او را می کشد. سپس وی موفق به باطل کردن طلسمی شده و شاه تیبس را از مرگ نجات می دهد واو نیز به ادیپو مقام شهریاری را عطامی کند و وی با ملکه یوکاستا، مادر واقعی اش، ازدواج می کند. بعد از آنکه ادیپو و مادرش به حقیقت پی می برند، به نتیجه پیشگویی عمل می کنند. ادیپو خودش را کور می کند و یوکاستا نیز خودکشی می نماید.
• نامزد دریافت شیر طلایی ۱۹۶۷
• برنده بهترین فیلم خارجی
عکس ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۶۷)

ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۶۸). «ادیپ شهریار» ( انگلیسی: Oedipus the King ( 1968 film ) ) یک فیلم است که در سال ۱۹۶۸ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به کریستوفر پلامر اشاره کرد.
عکس ادیپ شهریار (فیلم ۱۹۶۸)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اُدیپ شهریار (Oedipus the King)
نمایش نامه ای با درون مایۀ فلسفی از سوفوکلس، نوشته شده در حدود ۴۳۰پ م. اُدیپوس را در کودکی بر قلّۀ کوه کیتایرون رها می کنند تا بمیرد. مردی او را می یابد و به فرزندی می پذیرد و در تربیت او می کوشد. اُدیپوس سال ها بعد از پیشگویی غیبگویان خبردار می شود و از کورینتوس به تبای می گریزد. در راه به لایوس برمی خورد و در نزاعی که میان آن دو درمی گیرد، نادانسته لایوس را می کشد. سپس، پرسش های سفینکسوس را پاسخ می گوید و با یوکاسته، زن لایوس، ازدواج می کند و بر جای لایوس می نشیند. سال ها بعد طاعون شهر تب را فرامی گیرد و هنگامی که اُدیپوس علت را از خدایان می پرسد آنان می گویند مرگِ لایوس سبب طاعون شده است و مصیبت پایان نمی پذیرد مگر قاتل او به مجازات برسد. اُدیپوس با شنیدن حقیقت، خود را کور می کند و یوکاسته نیز خود را به دار می آویزد. کرئون، برادر یوکاسته، به پادشاهی تب برگزیده می شود. سوفوکلس بار دیگر در اُدیپوس در کولونوس این موضوع را از سر گرفت. افسانۀ اُدیپوس از عهد باستان تاکنون دست مایۀ آثار هنری و ادبی بی شماری بوده است. اصطلاحِ عقدۀ اُدیپ (در مقابل عقدۀ الکترا) در روان کاوی، که زیگموند فروید وضع کرد، برگرفته از این تراژدی است و از آن به میل مفرطِ عاطفی و جنسی پسر به مادر تعبیر می شود. ازجمله اقتباس های ادبی و موسیقایی و تصویری (نقاشی) بی شماری که از این تراژدی شده است، می توان به آثاری از سِنِکا، کورنی، هوگو فون هوفمانستال، آندره ژید، هنری پرسل، و پردۀ نقاشی گوستاو مورو، اشاره کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس