ادیم گر

لغت نامه دهخدا

ادیم گر. [ اَ گ َ ] ( ص مرکب ) چرم گر. ادیمی :
بیال و گردن او برشدند و بازبرید
بسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) چرم گر چرمساز ادیمی .

پیشنهاد کاربران

بپرس