ادیسون سی. براون ( Addison C. Brown ) ( زادهٔ ۲۱ فوریهٔ ۱۸۳۰ - درگذشتهٔ ۹ آوریل ۱۹۱۳ ) ، قاضی فدرال دادگاه ناحیهٔ جنوبی نیویورک، گیاه شناس و اخترشناس آماتور آمریکایی بود.
ادیسون براون، در ۲۱ فوریهٔ سال ۱۸۳۰ میلادی در نیوباری غربی ماساچوست به دنیا آمد. پدری وی، ادیسون براون پدر - که شغل کفاشی داشت - و مادرش بابسون گریفین، صاحب پنج فرزند بودند. ادیسون براون بزرگترین فرزند خانواده بود. پدر و مادر وی هر دو از نسل نخستین مهاجرانی بودند که به ماساچوست آمده بودند. او در کودکی وارد مدرسه تک کلاسهٔ نیوبوری غربی شد و در سن ۱۲ سالگی به آموزش خود در آنجا پایان داد، همچنین براون در سال ۱۸۴۳ تحصیلات خود را در زمینه هایی چون زبان لاتین، فیزیک، جبر و فلسفه آغاز کرد.
... [مشاهده متن کامل]
براون در سال ۱۸۴۸ وارد کالج آمهرست شد و از همان ابتدا تلاش کرد تا در سال دوم تحصیلش، به دانشگاه هاروارد راه یابد. وی در زمان تحصیلاتش در دانشگاه هاروارد، از طریق نوازندگی ارگ درآمد کسب کرد و با دلی ناخواسته چند ماه تابستان را به عنوان معلم روستا تدریس نمود. او با هوراتیو الجر - هم کلاسی اش در هاروارد - آشنا شد و افرایم ویتمن گرونی ( که بعدها استاد فلسفه، تاریخ و رئیس دانشکدهٔ هاروارد شد ) را به عنوان نزدیک ترین دوست دانشگاهی خود برشمرد.
براون در سال ۱۸۴۲ مدرک لیسانس خود را در رشته هنر از دانشگاه هاروارد به دست آورد و به عنوان دانشجو به درجه دوم فارغ شد. جوزف هاجس چوات - همکلاسی براون که بعدها وکیل و دیپلمات شد - در رتبه سوم قرار گرفت. ویلیام گاردنر چوات، برادر جوزف که قبل از براون به دادگاه محلی ناحیهٔ غربی نیویورک پیوسته بود، به عنوان دانشجو درجه اول فارغ شد. همچنین جورج بی آدامز - بعدها جانشین براون در سمت قاضی دادگاه - نیز عضو کلاس در سال ۱۸۵۲ بود. براون پس از سال ها مطالعه، برای بازگرداندن سلامت جسمی خود، تابستان سال ۱۸۵۲ را صرف کار در یک قایق ماهی گیری نمود و از شهر گلوکستر ایالت ماساچوست به جزیرهٔ پرنس ادوارد رفت.
براون در یادداشت های شخصی خود نوشته است که در آن زمان فارغ التحصیلان دانشگاهی، در سه زمینه انتخاب شغلی داشتند: وزارت، پزشکی یا هم قانون. او «شخصاً هیچ چیزی از قانون و وکالت نمی دانست… و از طبابت بیزار بود». براون پس از یک ارزیابی به این نتیجه رسید که برای احراز کرسی وزارت نیز شخص مناسب نیست: «تنها گزینهٔ قانون باقی ماند». او به محض این که متوجه شد می تواند با یک سال کار و تحصیل در یک دفتر وکالت، تقریباً نیمی از هزینهٔ تحصیل رشتهٔ حقوق در هاروارد را پس انداز کند، به مجتمع حقوقی جان جیمز مارش مراجعه نموده و در سال ۱۸۵۳ وارد دانشکده حقوق هاروارد شد و در پایان سال ۱۸۵۴ مدرک لیسانس خود را در این بخش به دست آورد.
ادیسون براون، در ۲۱ فوریهٔ سال ۱۸۳۰ میلادی در نیوباری غربی ماساچوست به دنیا آمد. پدری وی، ادیسون براون پدر - که شغل کفاشی داشت - و مادرش بابسون گریفین، صاحب پنج فرزند بودند. ادیسون براون بزرگترین فرزند خانواده بود. پدر و مادر وی هر دو از نسل نخستین مهاجرانی بودند که به ماساچوست آمده بودند. او در کودکی وارد مدرسه تک کلاسهٔ نیوبوری غربی شد و در سن ۱۲ سالگی به آموزش خود در آنجا پایان داد، همچنین براون در سال ۱۸۴۳ تحصیلات خود را در زمینه هایی چون زبان لاتین، فیزیک، جبر و فلسفه آغاز کرد.
... [مشاهده متن کامل]
براون در سال ۱۸۴۸ وارد کالج آمهرست شد و از همان ابتدا تلاش کرد تا در سال دوم تحصیلش، به دانشگاه هاروارد راه یابد. وی در زمان تحصیلاتش در دانشگاه هاروارد، از طریق نوازندگی ارگ درآمد کسب کرد و با دلی ناخواسته چند ماه تابستان را به عنوان معلم روستا تدریس نمود. او با هوراتیو الجر - هم کلاسی اش در هاروارد - آشنا شد و افرایم ویتمن گرونی ( که بعدها استاد فلسفه، تاریخ و رئیس دانشکدهٔ هاروارد شد ) را به عنوان نزدیک ترین دوست دانشگاهی خود برشمرد.
براون در سال ۱۸۴۲ مدرک لیسانس خود را در رشته هنر از دانشگاه هاروارد به دست آورد و به عنوان دانشجو به درجه دوم فارغ شد. جوزف هاجس چوات - همکلاسی براون که بعدها وکیل و دیپلمات شد - در رتبه سوم قرار گرفت. ویلیام گاردنر چوات، برادر جوزف که قبل از براون به دادگاه محلی ناحیهٔ غربی نیویورک پیوسته بود، به عنوان دانشجو درجه اول فارغ شد. همچنین جورج بی آدامز - بعدها جانشین براون در سمت قاضی دادگاه - نیز عضو کلاس در سال ۱۸۵۲ بود. براون پس از سال ها مطالعه، برای بازگرداندن سلامت جسمی خود، تابستان سال ۱۸۵۲ را صرف کار در یک قایق ماهی گیری نمود و از شهر گلوکستر ایالت ماساچوست به جزیرهٔ پرنس ادوارد رفت.
براون در یادداشت های شخصی خود نوشته است که در آن زمان فارغ التحصیلان دانشگاهی، در سه زمینه انتخاب شغلی داشتند: وزارت، پزشکی یا هم قانون. او «شخصاً هیچ چیزی از قانون و وکالت نمی دانست… و از طبابت بیزار بود». براون پس از یک ارزیابی به این نتیجه رسید که برای احراز کرسی وزارت نیز شخص مناسب نیست: «تنها گزینهٔ قانون باقی ماند». او به محض این که متوجه شد می تواند با یک سال کار و تحصیل در یک دفتر وکالت، تقریباً نیمی از هزینهٔ تحصیل رشتهٔ حقوق در هاروارد را پس انداز کند، به مجتمع حقوقی جان جیمز مارش مراجعه نموده و در سال ۱۸۵۳ وارد دانشکده حقوق هاروارد شد و در پایان سال ۱۸۵۴ مدرک لیسانس خود را در این بخش به دست آورد.
