اَدیب طوسی، محمدامین (مشهد ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۶۱ش)
اَدیب طوسی، محمدامین
ادیب، پژوهشگر، شاعر و نویسندۀ ایرانی. پس از تحصیل در مکتب های قدیم و مدرسه های علوم دینی، نزد ادیب نیشابوری ادبیات آموخت. برای ادامۀ تحصیل به سبزوار رفت و نزد آقابزرگ حکیم، معروف به افتخارالحکما، حکمت و اصول فلسفۀ شرق را فرا گرفت. در ۱۳۴۲ش برای تکمیل معلومات خود به بغداد و از آن جا به هندوستان، عربستان، ترکستان، مصر، و ترکیه رفت و در بازگشت به خراسان، در وزارت معارف استخدام و به تدریس در مدارس پرداخت. سپس به تدریس در دانشکده ادبیات تبریز مشغول شد و مدیریت مجلۀ آن دانشکده و مجلۀ مهتاب را به عهده گرفت. از داستان های اوست: دخمه های سیاه یا کلبۀ بدبختان؛ شبح مخوف؛ انتقام عشق (تبریز، ۱۳۱۹ش). از تألیفات اوست: فرهنگ لغات ادبی، ۲ جلد (تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ دیوان ادیب طوسی (تبریز، ۱۳۴۱ش)؛ فرهنگ لغات لهجه های محلی ایران؛ بودا در هند.
اَدیب طوسی، محمدامین
ادیب، پژوهشگر، شاعر و نویسندۀ ایرانی. پس از تحصیل در مکتب های قدیم و مدرسه های علوم دینی، نزد ادیب نیشابوری ادبیات آموخت. برای ادامۀ تحصیل به سبزوار رفت و نزد آقابزرگ حکیم، معروف به افتخارالحکما، حکمت و اصول فلسفۀ شرق را فرا گرفت. در ۱۳۴۲ش برای تکمیل معلومات خود به بغداد و از آن جا به هندوستان، عربستان، ترکستان، مصر، و ترکیه رفت و در بازگشت به خراسان، در وزارت معارف استخدام و به تدریس در مدارس پرداخت. سپس به تدریس در دانشکده ادبیات تبریز مشغول شد و مدیریت مجلۀ آن دانشکده و مجلۀ مهتاب را به عهده گرفت. از داستان های اوست: دخمه های سیاه یا کلبۀ بدبختان؛ شبح مخوف؛ انتقام عشق (تبریز، ۱۳۱۹ش). از تألیفات اوست: فرهنگ لغات ادبی، ۲ جلد (تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ دیوان ادیب طوسی (تبریز، ۱۳۴۱ش)؛ فرهنگ لغات لهجه های محلی ایران؛ بودا در هند.