اَدیبُ السّلطنۀ سمیعی، حسین (۱۲۵۴ـ تهران ۱۳۳۲ش)
شاعر ایرانی. پس از تحصیلات مقدماتی به امور دیوانی پرداخت و از فعالیت های سیاسی و اجتماعی نیز دوری نمی گزید. در شعر به شیوۀ سنتی گرایش داشت و اخوانیاتی با بعضی ادیبان و شاعران عصر، همچون محمدتقی ملک الشعراء بهار و بدیع الزمان فروزانفر، داشت. دیوانش در ۱۳۳۵ در تهران نشر یافت.
شاعر ایرانی. پس از تحصیلات مقدماتی به امور دیوانی پرداخت و از فعالیت های سیاسی و اجتماعی نیز دوری نمی گزید. در شعر به شیوۀ سنتی گرایش داشت و اخوانیاتی با بعضی ادیبان و شاعران عصر، همچون محمدتقی ملک الشعراء بهار و بدیع الزمان فروزانفر، داشت. دیوانش در ۱۳۳۵ در تهران نشر یافت.