ادوین کلبس

تئودور آلبرشت ادوین کلبس ( آلمانی: Theodor Albrecht Edwin Klebs؛ ۶ فوریهٔ ۱۸۳۴ – ۲۳ اکتبر ۱۹۱۳ ) کالبدشناس، آسیب شناس و میکروب شناس نامدار آلمانی - سوئیسی بود. وی به واسطهٔ فعالیت های علمی اش در زمینهٔ عفونت و بیماری های عفونی شناخته می شود. آثار او، راه را برای تولد باکتری شناسی مدرن هموار ساخت و الهام بخش لویی پاستور و روبرت کخ شد. وی نخستین کسی بود که عامل بیماری دیفتری را شناسایی کرد که به نام باکتری «کلبس - لوفلر» شهرت یافت. امروزه به این باکتری کورینه باکتریوم دیفتری می گویند. [ ۱] [ ۲] وی پدر پزشک آلمانی آرنولد کلبس بود.
ادوین کلبس دانش آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه وورتسبورگ و از شاگردان رودلف ویرشو در سال ۱۸۵۵ میلادی بود. وی دکترای خود را از دانشگاه هومبولت برلین در سال ۱۹۶۸ اخذ نمود و دانشگاه کونیگسبرگ به وی نشان شایستگی علمی اعطا نمود. او مدت ۵ سال دستیار ویرشو در برلین بود. سپس استاد رشتهٔ آسیب شناسی در دانشگاه برن سوئیس شد. ادوین کلبس در خلال جنگ فرانسه و پروس، پزشک ارتش پروس بود و برخی از اجدادش نیز در جنگ های ناپلئونی شرکت داشتند. وی مدتی نیز استاد دانشگاه کارل و دانشگاه زوریخ و کالج پزشکی راش در شیکاگو بود.
ادوین کلبس علاوه بر کشف باکتری ایجادکنندهٔ دیفتری، [ ۳] مشارکت های مهم دیگری هم در علم پزشکی دارد. وی در سال ۱۸۸۴ میلادی آکرومگالی را شرح داد ( دو سال قبل از پی یر ماری ) . ادوین کلبس همچنین در سال ۱۸۷۸ با موفقیت توانست میمون ها را با سیفلیس تلقیح نماید. ( ۲۵ سال پیش از ایلیا مچنیکو و پیر پاول امیل روکس ) . وی باکتری ایجادکنندهٔ حصبه را پیش از کارل یوزف ابرت شناسایی کرد. [ ۴]
سرده باکتری کلبسیلا به افتخار او نام گذاری شده است. [ ۵]