ادولف منژو

آدولف منژو. آدولف ژان منژو ( به فرانسوی: Adolphe Jean Menjou ) ( زادهٔ ۱۸ فوریه ۱۸۹۰  در آمریکا  –   درگذشتهٔ ۲۹ اکتبر ۱۹۶۳ ) هنرپیشه شیک پوش دوران صامت و ناطق سینمای آمریکا بود. سال های فعالیت او از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۶۰ بوده است.
وی در ۱۸۹۰ در پنسیلوانیا زاده شد و در سال ۱۹۶۳ بر اثر هپاتیت در کالیفرنیا درگذشت.
از فیلم های معروفش می توان به «سه تفنگدار» ( ۱۹۲۱، شیخ ( ۱۹۲۱ با بازی رودولف والنتینو ) ، زنی از پاریس ( ۱۹۲۳، مراکش ( ۱۹۳۰ با بازی مارلنه دیتریش ) و ستاره ای متولد می شود ( ۱۹۳۷ اشاره کرد. وی یکبار هم در سال ۱۹۳۱ به خاطر بازی در فیلم سرمقاله، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شده بود.
در طی جنگ جهانی اول با درجهٔ سروانی در قسمت بیمارستان صحرایی مشغول به خدمت بود. در دوران مک کارتیسم با کمیته فعالیت های ضد آمریکایی برای یافتن کمونیست های داخل هالیوود همکاری داشت که همین امر موجب کشمکش بین او و کاترین هپبورن ( که از مخالفان سرسخت برنامه مک کارتی بود ) شد. به طوری که گفته شده است که در طی فیلمبرداری فیلم "State of the Union' که این دو باهم همبازی بودند، به جز سر صحنه فیلمبرداری هیچ صحبتی باهم نمی کردند.
یکی از نقش های شاخص او، بازی در نقش ژنرال فرصت طلب فرانسوی "برولار " در فیلم راه های افتخار ( ۱۹۵۷ ) است که جزو آخرین کارهای او نیز محسوب می شد.
از جمله بهترین فیلم هایی که بازی کرده است را می توان آثار زیر را نام برد.