ادوش. [ اَ وَ ] ( ع ص ) مرد تباه چشم. ( منتهی الارب ). تباه چشم از علت. ( مهذب الاسماء ). آنکه چشمش تاریکی کند. مؤنث : دَوشاء. ج ، دوش. و رجوع به ادوس شود.
