ادواردو گالیانو ( انگلیسی: Eduardo Galeano؛ زادهٔ ۳ سپتامبر ۱۹۴۰ – درگذشته ۱۳ آوریل ۲۰۱۵ ) ( به اسپانیایی: Eduardo Germán María Hughes Galeano ) ؛ یک روزنامه نگار، نویسنده، و رمان نویس اهل اروگوئه بود. از آثار شناخته شدهٔ او رمان سه گانهٔ حافظه آتش ( ۱۹۷۶ ) ، است که به ۲۰ زبان ترجمه شده است. فراتر از همه او تلفیقی از روزنامه نگاری، تحلیل گر سیاسی و تاریخ بود.
این نویسنده، از وسواسِ فکری اش به عنوانِ یک نویسنده، چنین یاد کرده بود:
من یک نویسندهٔ دچار وسواس فکریِ به یاد آوردن هستم. به یاد آوردن گذشتهٔ آمریکا. بالاتر از همه و بالاتر از همهٔ آن، آمریکای لاتین، سرزمین محروم و محکوم شده به فراموشی.
گالیانو در مونته ویدئو اروگوئه، در یک خانوادهٔ طبقهٔ متوسط کاتولیک اروپایی تبار ( ایتالیایی، اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی تبار ) به دنیا آمد. مانند بسیاری از پسران جوان آمریکای لاتین، گالیانو رؤیای تبدیل شدن به یک بازیکن فوتبال را در سر داشت. این تمایل در برخی از آثار او مانند فوتبال در آفتاب و سایه ( به اسپانیایی: El Fútbol A Sol Y Sombra ) منعکس شده است.
در نوجوانی، گالینو به کارهای متفاوتی از قبیل کارگر کارخانه، نقاش، پیک، تایپیست و کار در بانک روی آورد. در سن ۱۵ سالگی، او اولین کاریکاتور سیاسی خود را برای درج در هفته نامهٔ حزب سوسیالیست اروگوئه به فروش رساند. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۵۹ میلادی ازدواج کرد.
در سال ۱۹۷۳ میلادی، یک کودتای نظامی قدرت را در اروگوئه به دست گرفت. گالینو زندانی شد و پس از آزادی، مجبور به فرار شد. کتاب او با نام بازکردن رگ های آمریکای لاتین ( به انگلیسی: Open Veins of Latin America ) ، ( به اسپانیایی: Las Venas Abiertas de América Latina ) توسط دولت های نظامی راست گرا، نه تنها در اروگوئه، بلکه در شیلی و آرژانتین توقیف و ممنوع اعلام شد.
در سال ۱۹۷۶ میلادی او برای سومین بار با هلنا ویلاگرا ازدواج کرد. در همان سال، خورخه رافائل ویدلا قدرت را در آرژانتین طی کودتای نظامی خونینی به دست گرفت، و نام گالیانو به لیست کسانی که توسط جوخه های مرگ به اعدام محکوم شده ، اضافه شد. او به اسپانیا فرار کرد، جایی که سه گانهٔ معروف خود را نوشت: حافظه آتش ( به اسپانیایی: Memoria del fuego ) ، ( به انگلیسی: Memory of Fire )
در سال ۲۰۰۶ میلادی، گالیانو طومار حمایت از استقلال پورتوریکو را از ایالات متحده آمریکا، امضاء کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نویسنده، از وسواسِ فکری اش به عنوانِ یک نویسنده، چنین یاد کرده بود:
من یک نویسندهٔ دچار وسواس فکریِ به یاد آوردن هستم. به یاد آوردن گذشتهٔ آمریکا. بالاتر از همه و بالاتر از همهٔ آن، آمریکای لاتین، سرزمین محروم و محکوم شده به فراموشی.
گالیانو در مونته ویدئو اروگوئه، در یک خانوادهٔ طبقهٔ متوسط کاتولیک اروپایی تبار ( ایتالیایی، اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی تبار ) به دنیا آمد. مانند بسیاری از پسران جوان آمریکای لاتین، گالیانو رؤیای تبدیل شدن به یک بازیکن فوتبال را در سر داشت. این تمایل در برخی از آثار او مانند فوتبال در آفتاب و سایه ( به اسپانیایی: El Fútbol A Sol Y Sombra ) منعکس شده است.
در نوجوانی، گالینو به کارهای متفاوتی از قبیل کارگر کارخانه، نقاش، پیک، تایپیست و کار در بانک روی آورد. در سن ۱۵ سالگی، او اولین کاریکاتور سیاسی خود را برای درج در هفته نامهٔ حزب سوسیالیست اروگوئه به فروش رساند. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۵۹ میلادی ازدواج کرد.
در سال ۱۹۷۳ میلادی، یک کودتای نظامی قدرت را در اروگوئه به دست گرفت. گالینو زندانی شد و پس از آزادی، مجبور به فرار شد. کتاب او با نام بازکردن رگ های آمریکای لاتین ( به انگلیسی: Open Veins of Latin America ) ، ( به اسپانیایی: Las Venas Abiertas de América Latina ) توسط دولت های نظامی راست گرا، نه تنها در اروگوئه، بلکه در شیلی و آرژانتین توقیف و ممنوع اعلام شد.
در سال ۱۹۷۶ میلادی او برای سومین بار با هلنا ویلاگرا ازدواج کرد. در همان سال، خورخه رافائل ویدلا قدرت را در آرژانتین طی کودتای نظامی خونینی به دست گرفت، و نام گالیانو به لیست کسانی که توسط جوخه های مرگ به اعدام محکوم شده ، اضافه شد. او به اسپانیا فرار کرد، جایی که سه گانهٔ معروف خود را نوشت: حافظه آتش ( به اسپانیایی: Memoria del fuego ) ، ( به انگلیسی: Memory of Fire )
در سال ۲۰۰۶ میلادی، گالیانو طومار حمایت از استقلال پورتوریکو را از ایالات متحده آمریکا، امضاء کرد.
wiki: ادواردو گالیانو