ادوارد پنجم ( به انگلیسی: Edward V ) برای مدت کوتاهی از ۹ آوریل ۱۴۸۳ تا ۲۶ ژوئن ۱۴۸۳ پادشاه انگلستان بود و چنین تصور می شود که او و برادر کوچکترش به فرمان عمویشان ریچارد سوم به قتل رسیده باشند.
ادوارد پنجم، نخستین پسر ادوارد چهارم، در ۴ نوامبر ۱۴۷۰ و در زمانی که مادرش الیزابت وودویل در کلیسای وست مینستر لندن پناه گرفته بود زاده شد. ادوارد از خاندان یورک بود و تولدش مصادف شده بود با جنگ های گل های سرخ بین دو خاندان لنکستر و یورک که به خلع پدرش ادوارد چهارم از سلطنت منجر شده بود. با بازپس گیری تاج و تخت توسط ادوارد چهارم در ۱۴۷۱، عنوان شاهزاده ولز به ادوارد پنجم اعطا شد.
در ۹ آوریل ۱۴۸۳ ادوارد چهارم درگذشت و ادوارد پنجم بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که او ۱۲ سال بیشتر نداشت بنا بر وصیت پدرش، عمویش ریچارد، دوک گلاستر به عنوان نیابت سلطنت، قیمومیت او را بر عهده گرفت. اما هنوز مدت زیادی از برتخت نشستن ادوارد پنجم نگذشته بود که او و برادر کوچکترش ریچارد، دوک یورک به بهانهٔ حفظ امنیت توسط عمویشان در برج لندن زندانی شدند. تاجگذاری ادوارد پنجم در این مدت چندین بار به تأخیر افتاد تا آنکه الهیات پژوهی به نام رالف شا طی نطقی در ۲۲ ژوئن ۱۴۸۳، سندی را ارائه نمود که نشان می داد ادوارد چهارم پیش از ازدواج با الیزابت وودویل با زن دیگری نامزد بوده است، پس ازدواج آن دو را مردود و فرزندانشان را نامشروع اعلام نمود. بدین ترتیب ادوارد پنجم از سلطنت خلع و عمویش ریچارد با عنوان ریچارد سوم در ۲۵ ژوئن همان سال بر تخت پادشاهی نشست.
پس از این اتفاق دیگر هیچ خبری از دو شاهزادهٔ نوجوان زندانی در برج لندن به گوش نرسید و چنین تصور می شود که بنا بر دستور عمویشان در اوت همان سال به قتل رسیده باشند.
در ۱۶۷۴ تابوتی چوبی در برج لندن پیدا شد که حاوی استخوان های دو کودک بود. با فرض اینکه این استخوان ها باید متعلق به ادوارد پنجم و برادر کوچکترش ریچارد باشد، باقی ماندهٔ اجساد را با نام آن دو در کلیسای وست مینستر لندن به خاک سپردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفادوارد پنجم، نخستین پسر ادوارد چهارم، در ۴ نوامبر ۱۴۷۰ و در زمانی که مادرش الیزابت وودویل در کلیسای وست مینستر لندن پناه گرفته بود زاده شد. ادوارد از خاندان یورک بود و تولدش مصادف شده بود با جنگ های گل های سرخ بین دو خاندان لنکستر و یورک که به خلع پدرش ادوارد چهارم از سلطنت منجر شده بود. با بازپس گیری تاج و تخت توسط ادوارد چهارم در ۱۴۷۱، عنوان شاهزاده ولز به ادوارد پنجم اعطا شد.
در ۹ آوریل ۱۴۸۳ ادوارد چهارم درگذشت و ادوارد پنجم بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که او ۱۲ سال بیشتر نداشت بنا بر وصیت پدرش، عمویش ریچارد، دوک گلاستر به عنوان نیابت سلطنت، قیمومیت او را بر عهده گرفت. اما هنوز مدت زیادی از برتخت نشستن ادوارد پنجم نگذشته بود که او و برادر کوچکترش ریچارد، دوک یورک به بهانهٔ حفظ امنیت توسط عمویشان در برج لندن زندانی شدند. تاجگذاری ادوارد پنجم در این مدت چندین بار به تأخیر افتاد تا آنکه الهیات پژوهی به نام رالف شا طی نطقی در ۲۲ ژوئن ۱۴۸۳، سندی را ارائه نمود که نشان می داد ادوارد چهارم پیش از ازدواج با الیزابت وودویل با زن دیگری نامزد بوده است، پس ازدواج آن دو را مردود و فرزندانشان را نامشروع اعلام نمود. بدین ترتیب ادوارد پنجم از سلطنت خلع و عمویش ریچارد با عنوان ریچارد سوم در ۲۵ ژوئن همان سال بر تخت پادشاهی نشست.
پس از این اتفاق دیگر هیچ خبری از دو شاهزادهٔ نوجوان زندانی در برج لندن به گوش نرسید و چنین تصور می شود که بنا بر دستور عمویشان در اوت همان سال به قتل رسیده باشند.
در ۱۶۷۴ تابوتی چوبی در برج لندن پیدا شد که حاوی استخوان های دو کودک بود. با فرض اینکه این استخوان ها باید متعلق به ادوارد پنجم و برادر کوچکترش ریچارد باشد، باقی ماندهٔ اجساد را با نام آن دو در کلیسای وست مینستر لندن به خاک سپردند.
wiki: ادوارد پنجم