ادوارد هَند ( Edward Hand ) ( زادهٔ ۳۱ دسامبر ۱۷۴۴ – در گذشتهٔ ۳ سپتامبر ۱۸۰۲ ) ، سرباز، پزشک و سیاستمدار ایرلندی بود که در ارتش قاره ای در طول جنگ انقلابی آمریکا خدمت کرد و به درجه ژنرالی رسید و بعداً، عضو چندین نهاد دولتی پنسیلوانیا بود.
... [مشاهده متن کامل]
هَند در ۳۱ دسامبر ۱۷۴۴ در کلیداف، شهرستان کینگز ( شهرستان آفلی امروزی ) ، کشور ایرلند به دنیا آمد و در شینرون غسل تعمید داده شد. پدرش جان هَند بود. خانواده کرنی که از اجداد باراک اوباما، رئیس جمهور قبلی آمریکا بودند، از همسایگان نزدیک او بودند. او از نوادگان ماگ فلایتیمه ( از جنوب اولاید و مید ) یا فلاتیمهین ( از خاندان سیول مویرادایگ ) بود که با ترجمه نادرست ( فلایتیمه/ فلاتیمهین به لامهین؛ لامین= هَند ) به لاوین یا هَند تبدیل شد.
هَند از کالج ترنیتی دوبلین، مدرک پزشکی گرفت. هَند در ۱۷۶۷ به عنوان دستیار جراح در هجدهمین هنگ پیاده نظام شاهنشاهی ایرلند، ثبت نام کرد. در ۲۰ مه ۱۷۶۷، او با هنگ پیاده نظام از کوب، کورک، ایرلند دریانوردی نمود و در ۱۱ ژوئیه ۱۷۶۷ به فیلادلفیا رسید. در ۱۷۷۲، به او به عنوان پرچمدار، مأموریت داده شد. او همراه با هنگ به سمت فورت پیت، در محل انشعاب رودخانه اوهایو، پیشروی کرد و سپس به فیلادلفیا بازگشت. در ۱۷۷۴، از مأموریت خود استعفا داد.
در ۱۷۷۴، هَند به لنکستر، پنسیلوانیا نقل مکان کرد و در آنجا به پزشکی پرداخت. در ۱۳ مارس ۱۷۷۵، با کاترین اوینگ ( متولد ۲۵ مارس ۱۷۵۱ در فیلادلفیا، پنسیلوانیا ) ازدواج کرد. لنکستر منطقه ای بود که تعدادی از نخستین ایرلندی ها و همچنین اسکاتلندی - ایرلندی های مهاجر در پنسیلوانیا در آن اسکان یافته بودند؛ مردمی که به دلیل عقاید ضد انگلیسی و انقلابی خود، معروف بودند. هَند در تشکیل انجمن هم پیمانان شهرستان لنکستر که یک گروه شبه نظامی استعماری بود، فعال بود.
هَند یک فراماسون ردهٔ ۳۲، عضو لژ نظامی مونتگومری شماره ۱۴ بود.
هَند در ۱۷۷۵، به عنوان سرهنگ دوم، در اولین هنگ پنسیلوانیا تحت فرماندهی سرهنگ ویلیام تامپسون در ارتش قاره ای، وارد شد. او در ۱۷۷۶ به درجهٔ سرهنگی ارتقا یافت و به فرماندهی قاره اول ( که در آن زمان به عنوان اولین پنسیلوانیا نام گذاری شده بود ) منصوب شد. در مارس ۱۷۷۷ به درجهٔ سرتیپی ارتقا یافت و به عنوان فرمانده فورت پیت خدمت کرد و با وفاداران بریتانیا و متحدان سرخ پوست آنها، جنگید. او بعد از حدود دو سال در فورت پیت فراخوانده شد تا به عنوان فرمانده تیپ در لشکر، سرلشکر لافایت خدمت کند.
... [مشاهده متن کامل]
هَند در ۳۱ دسامبر ۱۷۴۴ در کلیداف، شهرستان کینگز ( شهرستان آفلی امروزی ) ، کشور ایرلند به دنیا آمد و در شینرون غسل تعمید داده شد. پدرش جان هَند بود. خانواده کرنی که از اجداد باراک اوباما، رئیس جمهور قبلی آمریکا بودند، از همسایگان نزدیک او بودند. او از نوادگان ماگ فلایتیمه ( از جنوب اولاید و مید ) یا فلاتیمهین ( از خاندان سیول مویرادایگ ) بود که با ترجمه نادرست ( فلایتیمه/ فلاتیمهین به لامهین؛ لامین= هَند ) به لاوین یا هَند تبدیل شد.
هَند از کالج ترنیتی دوبلین، مدرک پزشکی گرفت. هَند در ۱۷۶۷ به عنوان دستیار جراح در هجدهمین هنگ پیاده نظام شاهنشاهی ایرلند، ثبت نام کرد. در ۲۰ مه ۱۷۶۷، او با هنگ پیاده نظام از کوب، کورک، ایرلند دریانوردی نمود و در ۱۱ ژوئیه ۱۷۶۷ به فیلادلفیا رسید. در ۱۷۷۲، به او به عنوان پرچمدار، مأموریت داده شد. او همراه با هنگ به سمت فورت پیت، در محل انشعاب رودخانه اوهایو، پیشروی کرد و سپس به فیلادلفیا بازگشت. در ۱۷۷۴، از مأموریت خود استعفا داد.
در ۱۷۷۴، هَند به لنکستر، پنسیلوانیا نقل مکان کرد و در آنجا به پزشکی پرداخت. در ۱۳ مارس ۱۷۷۵، با کاترین اوینگ ( متولد ۲۵ مارس ۱۷۵۱ در فیلادلفیا، پنسیلوانیا ) ازدواج کرد. لنکستر منطقه ای بود که تعدادی از نخستین ایرلندی ها و همچنین اسکاتلندی - ایرلندی های مهاجر در پنسیلوانیا در آن اسکان یافته بودند؛ مردمی که به دلیل عقاید ضد انگلیسی و انقلابی خود، معروف بودند. هَند در تشکیل انجمن هم پیمانان شهرستان لنکستر که یک گروه شبه نظامی استعماری بود، فعال بود.
هَند یک فراماسون ردهٔ ۳۲، عضو لژ نظامی مونتگومری شماره ۱۴ بود.
هَند در ۱۷۷۵، به عنوان سرهنگ دوم، در اولین هنگ پنسیلوانیا تحت فرماندهی سرهنگ ویلیام تامپسون در ارتش قاره ای، وارد شد. او در ۱۷۷۶ به درجهٔ سرهنگی ارتقا یافت و به فرماندهی قاره اول ( که در آن زمان به عنوان اولین پنسیلوانیا نام گذاری شده بود ) منصوب شد. در مارس ۱۷۷۷ به درجهٔ سرتیپی ارتقا یافت و به عنوان فرمانده فورت پیت خدمت کرد و با وفاداران بریتانیا و متحدان سرخ پوست آنها، جنگید. او بعد از حدود دو سال در فورت پیت فراخوانده شد تا به عنوان فرمانده تیپ در لشکر، سرلشکر لافایت خدمت کند.
