ادوارد هفتم

ادوارد هفتم در صبح نهم نوامبر ۱۸۴۱ در کاخ باکینگهام زاده شد. او نخستین پسر و دومین فرزند ملکه ویکتوریا و همسرش شاهزاده آلبرت از سکس - کوبرگ و گوتا بود و با نام آلبرت ادوارد غسل تعمید داده شد. آلبرت ادوارد یک ماهه بود که مادرش عناوین شاهزاده ولز و ارل چستر را به او اعطا کرد. ادوارد بر خلاف خواهرش ویکی خیلی باهوش نبود و آموزش او به طور خصوص انجام پذیرفت و او در دانشگاه های ادینبرا، آکسفورد و کمبریج تحصیل کرد.
ادوارد در دوران شاهزادگی اش روابطی عاشقانه با زنان مختلف داشت و این موضوع باعث رنجش مادرش ملکه شده بود. او در دوران خدمتش در یکی از ارتش های پادشاهی در ایرلند که از ژوئن تا سپتامبر ۱۸۶۱ طول کشید با هنرپیشه ای ایرلندی رابطه ای کوتاه مدت برقرار کرد که ناراحتی عمیق پدرش آلبرت را به همراه داشت. همین موضوع سبب شد تا هنگامی که شاهزاده آلبرت در ۱۴ دسامبر همان سال بر اثر ابتلا به تیفوئید درگذشت، ملکه ویکتوریا نیمی از تقصیر درگذشت همسرش را متوجه ادوارد بداند. همین موضوع عاملی شد تا ویکتوریا پسرش را که در عین حال جانشین او نیز بود از شرکت در امور مربوط به مسایل حکومتی کنار بگذارد و ادوارد تا سالیانی پس از رسیدن به سن ۵۰ سالگی از جریان کارهای پارلمان بی خبر بود.
ادوارد در عین حال علاقه مند به شرکت در مسابقات، قایقرانی و شکار تفریحی پرندگان بود و در همین فعالیت های اجتماعی اش نیز درگیر چندین رسوایی شد.