ادوارد مایر ( به انگلیسی: Eduard Meyer ) باستان شناس و ایران شناس آلمانی ( ۱۸۵۵ - ۳۱ اوت ۱۹۳۰ ) است.
ادوار میر متولد ۲۵ ژانویه ۱۸۵۵ و درگذشته در ۳۱ اوت ۱۹۳۰ در برلین، نگارنده پنج جلد تاریخ باستان است. وی که در هامبورگ از هنریته و دکتر ادوارد مایر پدر متولد شده بود، با هدایت ها و پشتیبانی های پدرش که خود فیلولوژ و تاریخدان بود، بزودی به علاقه خویش در خصوص تاریخ باستان پی برد. ادوارد مایر دوران دبستانی و سپس دبیرستانی خویش را در دبیرستان یوهانیوم از معروفترین و خوش سابقه ترین دبیرستانهای هامبورگ که سطح تدریسی بالایی داشت سپری کرد. مایر در دوران تحصیل در دانشگاه های بن و لایپزیگ کنار زبانهای لاتین، عبری و عربی که در دبیرستان آموخته بود، زبانهای ترکی، آشوری، قبطی، فارسی و سانسکریت را نیز بخوبی فرا گرفت. پس از پایان تحصیلات در رشته تاریخ باستان، مایر جوان فرصت اینرا یافت تا بمدت دو سال بعنوان معلم خصوصی فرزندان سر فیلیپ فرانسیس سرکنسول بریتانیا در کنستانتینوپل ( استانبول ) بکار مشغول گردد و بدین وسیله از نزدیک با شرق آشنا گردد. با مرگ سر فرانسیس، مایر خانواده او را تا بریتانیا مشایعت کرد و از این رهگذر توانست که موزه بریتانیا را ببیند.
... [مشاهده متن کامل]
پس از پایان خدمت سربازی در سال ۱۸۷۹ مایر بمدت پنج سال بعنوان استاد شخصی دانشگاه لایپزیگ به تدریس و تدوین کتاب مشغول بود او سپس استادی دانشگاه برسلاو را بعهده گرفت و از سال ۱۹۰۲ استاد تاریخ باستان دانشگاه فریدریش ویلهلم برلین گردید.
مایر در سال ۱۹۰۴ بمدت چند سال در ایالات متحده بتدریس مشغول گردید و دکترای افتخاری دانشگاه هایی نظیر آکسفورد و هاروارد را بدست آورد. وی پس از پایان جنگ جهانی اول در سالهای ۱۹۱۹ و ۱۹۲۰ که آلمان شرایط بسیار سخت سیاسی و اقتصادی خود را تجربه می کرد، در دانشگاه مشغول کار بود. او اندکی پس از پایان جنگ جهانی اول بعنوان اعتراض به سیاست متفقین و تحقیر نمودن آلمانی ها از سوی متفقین و اعمال زور برای امضای قراردادهایی با ماهیت سرکوبگرانه، تمامی دکتراهای افتخاری خویش را برای دانشگاه های انگلیسی و آمریکایی پس فرستاد و از سال ۱۹۱۹ رئیس دانشگاه برلین گردید.
ادوارد مایر در ۳۱ اوت ۱۹۳۰ در برلین درگذشت.
• Forschungen zur alten Geschichte 1884 - 1902
• Untersuchungen zur Geschichte der Gracchen 1894
• Wirtschaftliche Entwicklung des Altertums 1895
• Die Entstehung des Judentums 1896
• Zur Theorie und Methodik der Geschichte 1902
• Israeliten und ihre Nachbarstämme 1906
• Theopomps Hellenika 1909
• Der Papyrosfund in Elephantine 1912
• Ursprung und Geschichte der Mormonen 1912
ادوار میر متولد ۲۵ ژانویه ۱۸۵۵ و درگذشته در ۳۱ اوت ۱۹۳۰ در برلین، نگارنده پنج جلد تاریخ باستان است. وی که در هامبورگ از هنریته و دکتر ادوارد مایر پدر متولد شده بود، با هدایت ها و پشتیبانی های پدرش که خود فیلولوژ و تاریخدان بود، بزودی به علاقه خویش در خصوص تاریخ باستان پی برد. ادوارد مایر دوران دبستانی و سپس دبیرستانی خویش را در دبیرستان یوهانیوم از معروفترین و خوش سابقه ترین دبیرستانهای هامبورگ که سطح تدریسی بالایی داشت سپری کرد. مایر در دوران تحصیل در دانشگاه های بن و لایپزیگ کنار زبانهای لاتین، عبری و عربی که در دبیرستان آموخته بود، زبانهای ترکی، آشوری، قبطی، فارسی و سانسکریت را نیز بخوبی فرا گرفت. پس از پایان تحصیلات در رشته تاریخ باستان، مایر جوان فرصت اینرا یافت تا بمدت دو سال بعنوان معلم خصوصی فرزندان سر فیلیپ فرانسیس سرکنسول بریتانیا در کنستانتینوپل ( استانبول ) بکار مشغول گردد و بدین وسیله از نزدیک با شرق آشنا گردد. با مرگ سر فرانسیس، مایر خانواده او را تا بریتانیا مشایعت کرد و از این رهگذر توانست که موزه بریتانیا را ببیند.
... [مشاهده متن کامل]
پس از پایان خدمت سربازی در سال ۱۸۷۹ مایر بمدت پنج سال بعنوان استاد شخصی دانشگاه لایپزیگ به تدریس و تدوین کتاب مشغول بود او سپس استادی دانشگاه برسلاو را بعهده گرفت و از سال ۱۹۰۲ استاد تاریخ باستان دانشگاه فریدریش ویلهلم برلین گردید.
مایر در سال ۱۹۰۴ بمدت چند سال در ایالات متحده بتدریس مشغول گردید و دکترای افتخاری دانشگاه هایی نظیر آکسفورد و هاروارد را بدست آورد. وی پس از پایان جنگ جهانی اول در سالهای ۱۹۱۹ و ۱۹۲۰ که آلمان شرایط بسیار سخت سیاسی و اقتصادی خود را تجربه می کرد، در دانشگاه مشغول کار بود. او اندکی پس از پایان جنگ جهانی اول بعنوان اعتراض به سیاست متفقین و تحقیر نمودن آلمانی ها از سوی متفقین و اعمال زور برای امضای قراردادهایی با ماهیت سرکوبگرانه، تمامی دکتراهای افتخاری خویش را برای دانشگاه های انگلیسی و آمریکایی پس فرستاد و از سال ۱۹۱۹ رئیس دانشگاه برلین گردید.
ادوارد مایر در ۳۱ اوت ۱۹۳۰ در برلین درگذشت.
• Israeliten und ihre Nachbarstämme 1906
