ادوارد فلاتائو ( لهستانی: Edward Flatau؛ ۲۷ دسامبر ۱۸۶۸ – ۷ ژوئن ۱۹۳۲ ) یک روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب و عصب شناس یهودی[ ۱] اهل لهستان بود.
او یکی از دوپایه گذار علم عصب شناسی مدرن در لهستان و همچنین «ژورنال نورولوژی لهستان» و یکی از پزشکان صاحب نظر در زمینهٔ بیماری مننژیت محسوب می شود. وی در سال ۱۹۱۲ میلادی، یک کتاب مهم در زمینهٔ میگرن نگاشت و یک اطلس مغز ( ۱۸۹۴ ) ، نحوهٔ مکان یابی فیبرهای بلند نخاعی ( ۱۸۹۳ ) و مقاله ای در اسپاسم تورشن پیشرونده در کودکان و اشاره به ارثی بودنش ( ۱۹۱۱ ) منتشر کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو یکی از دوپایه گذار علم عصب شناسی مدرن در لهستان و همچنین «ژورنال نورولوژی لهستان» و یکی از پزشکان صاحب نظر در زمینهٔ بیماری مننژیت محسوب می شود. وی در سال ۱۹۱۲ میلادی، یک کتاب مهم در زمینهٔ میگرن نگاشت و یک اطلس مغز ( ۱۸۹۴ ) ، نحوهٔ مکان یابی فیبرهای بلند نخاعی ( ۱۸۹۳ ) و مقاله ای در اسپاسم تورشن پیشرونده در کودکان و اشاره به ارثی بودنش ( ۱۹۱۱ ) منتشر کرد.
wiki: ادوارد فلاتائو