ادوارد سوم

دانشنامه عمومی

ادوارد سوم ( به انگلیسی: Edward III ) ( ۱۳ نوامبر ۱۳۱۲ میلادی - ۲۱ ژوئن ۱۳۷۷ میلادی ) پادشاه انگلستان و لرد ایرلند از سال ۱۳۲۷ تا هنگام مرگش در سال ۱۳۷۷ میلادی بود. ادوارد سوم یکی از موفق ترین فرمانروایان انگلستان در قرون وسطی به شمار می آید که پس از حکومت فاجعه بار پدرش، ادوارد دوم، بار دیگر قدرت را به خاندان سلطنتی بازگرداند و پادشاهی انگلستان را به یکی از کارآمدترین قدرت های اروپا بدل ساخت. ادعای او نسبت به تاج وتخت فرانسه موجب به پا شدن جنگ صدساله، طولانی ترین جنگ تاریخ اروپا شد.
ادوارد سوم سیزدهم ماه نوامبر سال ۱۳۱۲ میلادی در قلعه وینزر در برک شایر زاده شد. او بزرگ ترین پسر ادوارد دوم پادشاه انگلستان و ایزابل فرانسه، دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه بود.
حکومت ادوارد دوم موفقیت آمیز نبود. یکی از منابع اختلاف، عدم فعالیت و شکست مکرر پادشاه در جنگ با اسکاتلند بود. [ ۱] موضوع بحث برانگیز دیگر، حمایت انحصاری پادشاه از گروه کوچکی از افراد سلطنتی مورد علاقه اش بود. [ ۲] تولد یک وارث مرد در سال ۱۳۱۲ به طور موقت موقعیت ادوارد دوم را در رابطه با بارون های مخالف بهبود بخشید. [ ۳] برای تقویت بیشتر اعتبار مستقل شاهزاده جوان، پادشاه مقام اشرافی ارل چستر را تنها در دوازده روزگی وی ایجاد کرد. [ ۴] او به دنبال کودتایی در سال ۱۳۲۷ میلادی توسط ملکه ایزابل و معشوقش، راجر مورتیمر، از سلطنت خلع و پسرش جانشین او شد. ادوارد جوان با عنوان ادوارد سوم، روز ۱ فوریه سال ۱۳۲۷ میلادی در کلیسای وست مینستر لندن، تاج گذاری نمود و از آنجا که چهارده سال بیشتر نداشت، مادرش ملکه ایزابل و راجر مورتیمر به عنوان نایب السلطنه، ادارهٔ امور را در دست گرفتند. ادوارد سوم سال ۱۳۲۸ میلادی با فیلیپای اِنو[ ۵] ازدواج کرد و فرزندشان ادوارد که بعدتر با عنوان شاهزاده سیاه شهرت یافت در سال ۱۳۳۰ میلادی به دنیا آمد.
ادوارد سوم ماه اکتبر همان سال، ایزابل را کنار زده و مورتیمر را به دار آویخت. ایزابل نیز به کسل رایزینگ تبعید گردید. ادوارد اداره کامل حکومت را در دست گرفت و توانست قدرت و اعتبار خاندان سلطنتی را بار دیگر به آن بازگرداند. او از ادوارد بالیو در دستیابی به تخت پادشاهی اسکاتلند علیه دیوید دوم حمایت نمود و سپاهیان انگلیسی موفق به شکست نیروهای اسکاتلندی در نبرد هالیدون هیل در سال ۱۳۳۳ میلادی شدند.
عکس ادوارد سومعکس ادوارد سومعکس ادوارد سوم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

ادوارد سوم. اِدواردسوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)(Edward III)
پادشاه انگلستان از ۱۳۲۷م و پسر ادوارد دوم. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه، بود مدعی تاج وتخت فرانسه شد و بدین ترتیب جنگ صدساله آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل (۱۳۳۳م)، اسلویس (۱۳۴۰م)، کِرِسی (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد کاله (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) به پیروزی رسید. ادوارد سوم نشان گارتر را ایجاد کرد. پس از او نوه اش ریچارد دوم به پادشاهی رسید. تجربۀ ابتدای سلطنت ادوارد سوم درگیری با اسکاتلندی ها در نبرد وردیل (۱۳۲۷م) بود که طی آن شکست فاجعه آمیزی را به دشمن تحمیل کرد. ادوارد سوم اسکاتلندی ها را به نبرد در خارج از بِرویک در هلیدون هیل کشاند و با بهره گیری از نیروهای پیاده نظام و کمان داران، آن ها را به شدت شکست داد. به استثنای پیروزی دریایی اسلویس، دیگر جنگ های ادوارد با فرانسوی ها پرهزینه و بی نتیجه بود. ادوارد سوم با بهره گیری از راهبرد یورش از طریق قلمرو دشمن، در جنگ کِرسی به پیروزی خیره کننده ای دست یافت و سرپل مهم بندر کاله به دست انگلیسی ها افتاد. بر اثر پیروزی های مهم پسرش ادوارد وودستاک (ادوارد، شهزادۀ سیاه) در نبرد پواتیه (۱۳۵۶م) و نبردهای دیگر، ادوارد سوم پیمان برتین ییرا در ۱۳۶۰م به نفع انگلستان به امضا رساند. در سال های پایانی سلطنت از ادارۀ مستقیم امور به نفع پسرش جان دست کشید. ادوارد سوم پادشاهی زیرک بود و اعتبار سلطنت را، که بر اثر بی کفایتی های پدرش آسیب دیده بود، ارتقا بخشید. ادوارد سوم در ۱۳۶۰م از ادعای تاج وتخت فرانسه دست کشید، اما جنگ بین انگلستان و فرانسه در ۱۳۶۹م از سر گرفته شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس