ادوئن

لغت نامه دهخدا

ادوئن. [ اِ ءَ ] ( اِخ ) مردم گُل که شهر عمده آنان بیبراکت ( اُتُن ) بود. بنابر درخواست ایشان سزار بگل شد ولی بعدها آنان با وِرسَن ژتریکس متحد شدند.

پیشنهاد کاربران

بپرس