ادناس

لغت نامه دهخدا

ادناس. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ دَنس ، بمعنی آلوده به ریم و مرد آلوده آبرو و زشت خو. || ج ِ دَنس ، بمعنی ریمناکی و چرک. ( غیاث ).

جمع دنس به معنی پلید، چرکین، چرک آلود
آلوده بریم و مرد آلوده آبرو و زشت خو

(اَ دُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ دَنس ، آلوده به چرک ، آلوده به زشتخویی .

۱. = دنس
۲. افراد فرومایه.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید