ادم در اسلام

همچنین آدم را آدم التراب می نامند و کنیه اش ابوالبشر است و وصفش صفی الله که در ضمن در سوره های بقره، اعراف، حجر، طه، ص، بنی اسرائیل و کهف از او سخن به میان آمده که با روایت «سفر پیدایش» در عهد عتیق ( تورات ) اختلاف هایی دارد.
او از دیدگاه شیعه صاحب فرزندان زیادی بود، ولی نام تعدادی از آن ها که در روایات موجود بوده است: قابیل - هابیل - اقلیما - لوذا - شیث - یافث
آنچه که در احادیث و دست نوشته های اسلامی موجود است، قبل از خلقت آدم ابوالبشر، ساکنان زمین را موجوداتی به نام نسناس و جنیان تشکیل می دادند. با توجه به روایات، آن ها هفت هزار سال در زمین زندگی می کردند و پس از آنکه فسق و فجور در آن ها زیاد شد، خداوند پرده حجاب را از دنیا برداشت و به ملائکه گفت: «که ای فرشتگان و ای ساکنان آسمان، نظر کنید بر زمین و اهل آن را از جن و نسناس ببینید. » و زمانی که ملائکه به رفتارها و روش زندگی آن ها نگاه کردند بسیار متأسف و غضبناک شدند.
خداوند در جواب ملائکه گفت: من خلیفه ای در زمین قرار می دهم که حجت من باشد.
فرشتگان به خداوند گفتند: خداوندا، آیا خلیفه ای را از جنس مفسدان و خون ریزان برمی گزینی؟ آن حجت را از بین ما قرار بده.
و خداوند در جواب گفت: من می دانم چیزی را که شما نمی دانید، به درستی که من اراده نموده ام که خلق نمایم خلقی را بید قدرت خود و قرار دهم در ذریهٔ او انبیاء و مرسلین و بندگان صالحین و ائمه مهدیین را و آن ها را خلفا خود گردانم. در میان خلق تا رهنمایی کنند آن را به طاعت و عبادت من و بازدارند آن را از معاصی و نسنان را از میان بردارم و جنیان را در هوا در بیابان های قفر ساکن گردانم و بین آن ها و نسل بنی آدم حجاب قرار دهم.
ملائکه گفتند: خداوندا تو از هر عیب و نقص مبرائی و چرا در کار تو روا نیست و ما نمی دانیم مگر آنچه تو بما تعلیم فرمائی.