ادعونی

در دعا و اجابت واسطه اى در کار نیست. ( ادْعُونِی أَسْتَجِبْ )
در دعا فقط خدا را بخوانیم، نه غیر خدا را. ( ادْعُونِی )
میان دعاى انسان و ربوبیّت خداوند، رابطه اى تنگاتنگ است. ( اکثر دعاهاى قرآن همراه رَبَّنا آمده است ) . ( رَبُّکُمُ ادْعُونِی )
خداوند، از ما خواسته که به درگاه او دعا کنیم. ( قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی )
دعا کردن محبوب الهی و خواست خود او است.
بعد از دعا وعده اجابت داده شده است
دعا خود یک نوع عبادت است، چرا که در ذیل آیه واژه عبادت بر آن اطلاق شده ( عَنْ عِبَادَتِی )
فقط از خدا بخواهیم خواستن از خدا نوعی عبادت است ( ادْعُونِی )
وعده عذاب برای کسانی که از غیر خدا طلب می کنند. ( سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ )
پیامبر اسلام:اَلْدُّعاءُ هُوَ الْعِبادَةُ: دعا عبادت است
امام علی:اَلْدُّعاءُ هِیَ الْعِبادِةُ الْکُبْرى: دعا عبادت بزرگ است
امام محمدباقر:مَا مِنْ شَیْء أَفْضَلُ عِنْدَ اللّهِ مِنْ أَنْ یُسْئَلُ وَ یُطْلَبُ مِمّا عِنْدَهُ، وَ ما أَحَدٌ أَبْغَضُ إِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِمَّنْ یَسْتَکْبِرُ عَنْ عِبادَتِهِ، وَ لایُسْئَلُ ما عِنْدَهُ: �چیزى نزد خدا افضل از این نیست که از او تقاضا کنند و از آنچه نزد او است بخواهند، و هیچ کس مبغوض تر و منفورتر نزد خداوند از کسانی که از عبادت او تکبر می ورزند و از مواهب او تقاضا نمی کنند، نیست
امام صادق:فَاسْئَلْ تُعْطَ، إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ باب یُقْرَعُ إِلاّ یُوشَکُ اَنْ یُفْتَحُ لِصاحِبِهِ. پس از خدا بخواه تا به تو عطا شود، چرا که هر درى کوبیده شود سرانجام گشوده خواهد شد
دعا، انسان را به شناخت پروردگار ( معرفة اللّه ) که برترین سرمایه هر انسان است دعوت می کند.
دعا سبب می شود که خود را نیازمند او ببیند.
دعا به انسان اعتماد به نفس می دهد، از ناامیدی نجات می دهد
دعا سبب می شود که نعمتها را از او ببیند، و به او عشق ورزد.
آیه 71 سوره انعام می فرماید: قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنْفَعُنَا وَلَا یَضُرُّنَا؛ ( بگو آیا جز خدا، موجودى را بخوانیم که براى ما سود و زیانی ندارند؟ )
انگیزه ى پرستش، کسب سود یا دفع ضرر است و غیر از الله قادر به هیچ نفع وضرر رساندن نیستند. �لا یَنْفَعُنا وَ لا یَضُرُّنا�
آیه80سوره نمل:إِنَّکَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَی/همانا تو نتوانی که مردگان را سخنی بشنوانی.
آیه 22 سوره فاطر می فرماید: وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ/ و تو کسانی را که در گورهایند را نمی توانی شنوا سازى
مردگان در قبر ها هرگز چیزی نمی شنوند. لذا توسل جستن و طلب استغاثه و شفاعت از مردگان، جائز نیست؛
مردگان در عالم برزخ هستند خوبان در بهشت برزخی و بدان در جهنم برزخی هستند هر کس گرفتار اعمال خویش است
قصد زائر این است که دعایش نزد قبر اجابت گردد و یا اینکه مرده را می خواند و به وی استغاثه می کند و می خواهد که حاجاتش داده شود و مشکلاتش از بین روند و این امور بدعت هایی هستند که پیامبر و امامان در سر قبرها انجام نمی دادند
شفا دهنده اصلی خداوند است باقی همه وسیله هستند.
إیّاک َ نَعبُدُ وَ إِیّاک َ نَستَعِین ُ به معنای فقط تو را عبادت می کنیم و فقط از تو کمک می جوییم؛ آیه ۵ سوره حمد
فقط از الله مدد جوییم نه غیر الله
مِن وَصَایا الرَّسُول ﷺ : إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللهَ، وَإِذَا اِسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللهِ/از سفارشات رسول اکرم:هنگامی که چیزی می خواهی فقط از الله بخواه و هنگامی که استعانت و مدد می جویی فقط از الله مدد بخواه
128سوره اعراف:اسْتَعِینُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا/از الله مدد و استعانت بجویید و صبر پیشه کنید
رسول اکرم ﷺ:وَمَنِ اسْتَعَانَ بِغَیْر ِهِ خَابَ/و کسی که از غیر او ( خدا ) مدد جوید ناکام و ناامید گردد
رسول اکرم ﷺ:مَنِ اسْتَعَانَ بِغَیْر ِاللهِ ذَلَّ. /کسی که از غیر خدا یاری بطلبد ذلیل میشود/
توسل در لغت به معنای واسطه قرار دادن یک مفهوم یا یک پدیده است، برای نزدیک شدن و رسیدن به یک پدیده و وجود دیگر.
بنابراین وقتی می گوییم: فلان شخص به فلان مفهوم یا فلان پدیده متوسل شده بدین معناست که آن را واسطه قرار داده تا به پدیده و وجود دیگری برسد و نزدیک شود.
معنای اصطلاحی توسل نیز در راستای همین معنای لغوی و به معنای واسطه قرار دادن اعمال خیر و عبادات به پیشگاه خداوند است برای رسیدن به مقام قرب الهی.
خطبه 109 نهج البلاغه در باب وسایل توسل به خدا:
برتر چیزی که متوسلان به خداوند پاک و بزرگ به آن توسل جستند عبارت است از:
الاْیمانُ بِهِ وَ بِرَسُولِهِ; وَالْجِهادُ فى سَبیلِهِ فَاِنَّهُ ذِرْوَةُ الاِْسْلامِ;
ایمان به خدا و رسول او; و جهاد در راه حق که قلّه اسلام;
وَ کَلِمَةُ الاِْخْلاصِ فَاِنَّهَا الْفِطْرَةُ; وَ اِقامُ الصَّلاةِ فَاِنَّها الْمِلَّةُ; وَ ایتاءُ
و کلمه اخلاص که فطرت توحیدی ; و به پا داشتن نماز که حقیقت آیین; و ادای
الزَّکاةِ فَاِنَّها فَریضَةٌ واجِبَةٌ; وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضانَ فَاِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ
زکات که فریضه ای مشخص و لازم; و روزه ماه رمضان که سپر از
الْعِقابِ; وَ حِجُّ الْبَیْتِ وَاعْتِمارُهُ فَاِنَّهُما یَنْفِیانِ الْفَقْرَ، وَ یَرْحَضانِ
عذاب; و حج و عمره خانه خدا که نابودکننده فقر و شوینده
الذَّنْبَ; وَ صِلَةُ الرَّحِمِ فَاِنَّها مَثْراةٌ فِی الْمالِ، وَ مَنْسَأَةٌ فِی الاَْجَلِ;
گناه; و صله رحم که عامل ازدیاد ثروت و طول عمر;
وَ صَدَقَةُ السِّرِّ فَاِنَّها تُکَفِّرُ الْخَطیئَةَ; وَ صَدَقَةُ الْعَلانِیَةِ فَاِنَّها تَدْفَعُ
و صدقه پنهانی که کفّاره گناهان; و صدقه آشکار که دفع کننده مردن
میتَةَ السُّوءِ; وَ صَنائِعُ الْمَعْرُوفِ فَاِنَّها تَقی مَصارِعَ الْهَوانِ.
بد است; و انجام کارهای خوب و نیکی به دیگران که آدمی را از افتادن در خواری حفظ می کند.