ادعاهای ارضی در جنوبگان به قلمروهای مورد ادعای هفت کشور آرژانتین، استرالیا، بریتانیا، شیلی، فرانسه، نروژ و نیوزیلند در جنوبگان گفته می شود. این کشورها تمایل به پایه گذاری ایستگاه های پژوهشی و علمی در سرزمین های مورد ادعای خود دارند، با این حال برخی از این مراکز در خارج از محدوده مورد ادعای هر کشور قرار گرفته و برخی از کشورهای بدون ادعای ارضی مانند روسیه و ایالات متحده آمریکا اقدام به ساخت تجهیزات پژوهشی در سرزمین های مورد ادعای دیگر کشورها کرده اند.
این هفت کشور پیش از سال ۱۹۶۱، هشت قلمرو ادعایی در جنوب مدار ۶۰ درجه جنوبی را مشخص کرده اند. هیچ کدام از این سرزمین ها سکنه بومی ندارد.
بر اساس سیستم پیمان جنوبگان، مناطق پایین تر از مدار ۶۰ درجه جنوبی، تنها منطقه ای برای تحقیقات علمی است و هر گونه فعالیت نظامی و ادعای مالکیت در آن ممنوع است. این پیمان، نخستین پیمان کنترل تسلیحات در زمان جنگ سرد است. دفتر این پیمان از سپتامبر سال ۲۰۰۴ در بوئنوس آیرس آرژانتین قرار دارد. [ ۱] این پیمان از سال ۱۹۵۹ و بدنبال ادعا مالکیت آرژانتین بر جنوبگان ظهور پیدا کرد. قدرت های بزرگ ( ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی و پادشاهی متحد بریتانیا ) تصمیم گرفتند که با ایجاد معاهده ای مانع از سلطه کشورها بر جنوبگان شوند. [ نیازمند منبع] این پیمان در یکم دسامبر ۱۹۵۹ به امضا شده است[ ۲] و در ۲۳ ژوئن ۱۹۶۱ به اجرا درآمده. [ ۳] در ابتدا تنها ۱۲ کشو فعال در پروژه سال ژئوفیزیک بین الملل ( از ژوئن ۱۹۵۷ تا دسامبر ۱۹۵۸ ) شامل ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، پادشاهی متحد بریتانیا، آرژانتین، استرالیا، بلژیک، شیلی، فرانسه، ژاپن، نیوزیلند، نروژ و آفریقای جنوبی آن را امضا کردند. این کشورها ۵۰ ایستگاه تحقیقاتی در جنوبگان ایجاد کرده اند. این پیمان، بیانی دیپلماتیک از همکاری علمی و عملی است که اصطلاحاً «بر روی یخ» به دست آمده است. [ ۲] تا سال ۲۰۱۶، ۵۳ کشور آن را امضا کرده اند. [ ۴]
جنوبگان ایران منطقه ای ادعا شده توسط جمهوری اسلامی ایران در قطب جنوب است که ما بین ۵۹٫۵ درجه شرقی تا ۶۳ّ. ۱۴ درجه شرقی قرار گرفته است. هم اکنون این منطقه میان ایران و استرالیا مورد مناقشه است. [ ۵]
سازمان اقیانوس شناسی ایران در صدد ایجاد کلبه پژوهشی در قطب جنوب است. در اسفند ۱۳۹۱ محمدحسین باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران گفت که ایران به دلیل امکان دسترسی از طریق دریای مکران به قطب جنوب و حایل نبودن هیچ سرزمینی در این میان می تواند «بر طبق قوانین بین المللی در بخشی از قطب جنوب ادعای حاکمیت کند. » منطقه مورد نظر حدفاصل مختصات ۵۹٫۵۰ تا ۶۳٫۱۴ شرقی از سواحل ایران ( ۳٫۶۴ درجه عرض جغرافیایی ) یک قطاع به طول تقریبی ۳۰۰۰ کیلومتر و عرض ۴۰۵ کیلومتر و مساحت تقریبی ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع است. گفتنی است مه جنوبگان ایران با قلمرو جنوبگان استرالیا هم پوشانی دارد. [ ۶] [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین هفت کشور پیش از سال ۱۹۶۱، هشت قلمرو ادعایی در جنوب مدار ۶۰ درجه جنوبی را مشخص کرده اند. هیچ کدام از این سرزمین ها سکنه بومی ندارد.
بر اساس سیستم پیمان جنوبگان، مناطق پایین تر از مدار ۶۰ درجه جنوبی، تنها منطقه ای برای تحقیقات علمی است و هر گونه فعالیت نظامی و ادعای مالکیت در آن ممنوع است. این پیمان، نخستین پیمان کنترل تسلیحات در زمان جنگ سرد است. دفتر این پیمان از سپتامبر سال ۲۰۰۴ در بوئنوس آیرس آرژانتین قرار دارد. [ ۱] این پیمان از سال ۱۹۵۹ و بدنبال ادعا مالکیت آرژانتین بر جنوبگان ظهور پیدا کرد. قدرت های بزرگ ( ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی و پادشاهی متحد بریتانیا ) تصمیم گرفتند که با ایجاد معاهده ای مانع از سلطه کشورها بر جنوبگان شوند. [ نیازمند منبع] این پیمان در یکم دسامبر ۱۹۵۹ به امضا شده است[ ۲] و در ۲۳ ژوئن ۱۹۶۱ به اجرا درآمده. [ ۳] در ابتدا تنها ۱۲ کشو فعال در پروژه سال ژئوفیزیک بین الملل ( از ژوئن ۱۹۵۷ تا دسامبر ۱۹۵۸ ) شامل ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، پادشاهی متحد بریتانیا، آرژانتین، استرالیا، بلژیک، شیلی، فرانسه، ژاپن، نیوزیلند، نروژ و آفریقای جنوبی آن را امضا کردند. این کشورها ۵۰ ایستگاه تحقیقاتی در جنوبگان ایجاد کرده اند. این پیمان، بیانی دیپلماتیک از همکاری علمی و عملی است که اصطلاحاً «بر روی یخ» به دست آمده است. [ ۲] تا سال ۲۰۱۶، ۵۳ کشور آن را امضا کرده اند. [ ۴]
جنوبگان ایران منطقه ای ادعا شده توسط جمهوری اسلامی ایران در قطب جنوب است که ما بین ۵۹٫۵ درجه شرقی تا ۶۳ّ. ۱۴ درجه شرقی قرار گرفته است. هم اکنون این منطقه میان ایران و استرالیا مورد مناقشه است. [ ۵]
سازمان اقیانوس شناسی ایران در صدد ایجاد کلبه پژوهشی در قطب جنوب است. در اسفند ۱۳۹۱ محمدحسین باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران گفت که ایران به دلیل امکان دسترسی از طریق دریای مکران به قطب جنوب و حایل نبودن هیچ سرزمینی در این میان می تواند «بر طبق قوانین بین المللی در بخشی از قطب جنوب ادعای حاکمیت کند. » منطقه مورد نظر حدفاصل مختصات ۵۹٫۵۰ تا ۶۳٫۱۴ شرقی از سواحل ایران ( ۳٫۶۴ درجه عرض جغرافیایی ) یک قطاع به طول تقریبی ۳۰۰۰ کیلومتر و عرض ۴۰۵ کیلومتر و مساحت تقریبی ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع است. گفتنی است مه جنوبگان ایران با قلمرو جنوبگان استرالیا هم پوشانی دارد. [ ۶] [ ۷]
wiki: ادعاهای ارضی در جنوبگان