آدرین پروست. آدرین پروست ( فرانسوی: Adrien Proust ؛ ۱۸ مارس ۱۸۳۴ – ۲۶ نوامبر ۱۹۰۳ ) پزشک، استاد دانشگاه، و آسیب شناس اهل فرانسه بود.
آدرین پروست در ۱۸ مارس ۱۸۳۴ در شهرک ایلیه در ۱۲۰ کیلومتری جنوب غربی پاریس به دنیا آمد، برای تحصیل پزشکی راهی پاریس شد. در سال ۱۸۶۲، رساله دکتری خود را دربارهٔ «هواجنبی ناشناخته»[ الف] نوشت و چهار سال بعد نیز با دفاع از رساله «گونه های مختلف سکته معزی» در آزمون استادی دانشگاه پذیرفته شد.
او در همان موقع، بر روی بیماری های مسری نیز تحقیق می کرد و علاوه بر استادی دانشگاه و ریاست قدیمی ترین بیمارستان پاریس، مأمور بین المللی در زمینه بهداشت نیز بود. همچنین سرپرستی انتشار کتاب های بهداشت پزشکی را در یک انتشاراتی برعهده گرفته بود و در سال ۱۸۷۹ نیز به عضویت آکادمی ملی پزشکی فرانسه درآمد.
آدرین پروست مدتی نیز ریاست این آکادمی را عهده دار بود و در سال ۱۸۹۲ نیز نشان لژیون دونور را دریافت کرد. او در نیمه دوم قرن نوزدهم، یکی از بزرگ ترین پژوهشگران اروپا در زمینه فاصله گذاری اجتماعی، قرنطینه و حائل های بهداشتی به شمار می رفت.
دوره ای که آدرین پروست می زیست، «دوره طلایی» همه گیری ها بود: طاعون، وبا، تب زرد و… یکی پشت دیگری هزاران کشته برجای می گذاشت.
ژان ایو تادیه، استاد ادبیات فرانسه سوربن پاریس و نویسنده کتاب حجیم و دوجلدی زندگینامه مارسل پروست، از پدر این نویسنده به عنوان «جغرافی دان همه گیری ها» نام برده که «مسیرهای جدید همه گیری های بزرگ را ردیابی و ترسیم می کرد».
او برای این کار خود بسیار سفر می کرد و حتی در زمان ناصرالدین شاه که در ایران بیماری وبا شیوع پیدا کرده بود، به ایران سفر کرد.
در آن زمان، مثل دوره کنونی، چندان به محدودیت های قرنطینه توجه نمی شد و کسی از آن سخن نمی گفت. اساساً در اغلب موارد، همه گیری ها دیر تشخیص داده می شد و برای کنترل آن دیر اقدام می شد.
آدرین پروست به هند و مصر و شبه جزیره عربستان هم رفت. در زمان او، چندین سال پیاپی در مکه، بیماری های مسری به ویژه وبا شیوع پیدا کرد. وجود چاه زمزم و دفن قربانی در منا، منشأ این بیماری های مسری بود. ضمن آن که گرمای هوا و نبود امکانات بهداشتی و تجمع زائران از کشورهای گوناگون، به انتقال بیماری و گسترش آن منجر می شد.
آدرین پروست، به دلیل تخصصش، مأمور تهیه گزارشی در این زمینه شد و در سال ۱۸۹۳ به بررسی وضعیت بهداشتی زائران در مکه پرداخت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآدرین پروست در ۱۸ مارس ۱۸۳۴ در شهرک ایلیه در ۱۲۰ کیلومتری جنوب غربی پاریس به دنیا آمد، برای تحصیل پزشکی راهی پاریس شد. در سال ۱۸۶۲، رساله دکتری خود را دربارهٔ «هواجنبی ناشناخته»[ الف] نوشت و چهار سال بعد نیز با دفاع از رساله «گونه های مختلف سکته معزی» در آزمون استادی دانشگاه پذیرفته شد.
او در همان موقع، بر روی بیماری های مسری نیز تحقیق می کرد و علاوه بر استادی دانشگاه و ریاست قدیمی ترین بیمارستان پاریس، مأمور بین المللی در زمینه بهداشت نیز بود. همچنین سرپرستی انتشار کتاب های بهداشت پزشکی را در یک انتشاراتی برعهده گرفته بود و در سال ۱۸۷۹ نیز به عضویت آکادمی ملی پزشکی فرانسه درآمد.
آدرین پروست مدتی نیز ریاست این آکادمی را عهده دار بود و در سال ۱۸۹۲ نیز نشان لژیون دونور را دریافت کرد. او در نیمه دوم قرن نوزدهم، یکی از بزرگ ترین پژوهشگران اروپا در زمینه فاصله گذاری اجتماعی، قرنطینه و حائل های بهداشتی به شمار می رفت.
دوره ای که آدرین پروست می زیست، «دوره طلایی» همه گیری ها بود: طاعون، وبا، تب زرد و… یکی پشت دیگری هزاران کشته برجای می گذاشت.
ژان ایو تادیه، استاد ادبیات فرانسه سوربن پاریس و نویسنده کتاب حجیم و دوجلدی زندگینامه مارسل پروست، از پدر این نویسنده به عنوان «جغرافی دان همه گیری ها» نام برده که «مسیرهای جدید همه گیری های بزرگ را ردیابی و ترسیم می کرد».
او برای این کار خود بسیار سفر می کرد و حتی در زمان ناصرالدین شاه که در ایران بیماری وبا شیوع پیدا کرده بود، به ایران سفر کرد.
در آن زمان، مثل دوره کنونی، چندان به محدودیت های قرنطینه توجه نمی شد و کسی از آن سخن نمی گفت. اساساً در اغلب موارد، همه گیری ها دیر تشخیص داده می شد و برای کنترل آن دیر اقدام می شد.
آدرین پروست به هند و مصر و شبه جزیره عربستان هم رفت. در زمان او، چندین سال پیاپی در مکه، بیماری های مسری به ویژه وبا شیوع پیدا کرد. وجود چاه زمزم و دفن قربانی در منا، منشأ این بیماری های مسری بود. ضمن آن که گرمای هوا و نبود امکانات بهداشتی و تجمع زائران از کشورهای گوناگون، به انتقال بیماری و گسترش آن منجر می شد.
آدرین پروست، به دلیل تخصصش، مأمور تهیه گزارشی در این زمینه شد و در سال ۱۸۹۳ به بررسی وضعیت بهداشتی زائران در مکه پرداخت.
wiki: آدرین پروست