آدرس دهی کلمه ای. در معماری رایانه، آدرس دهی کلمه ای[ نیازمند منبع] ( به انگلیسی: Word addressing ) به این معنی است که آدرس های حافظه در یک رایانه به طور منحصر به فرد کلمات حافظه را مشخص می کند. معمولاً در مقابل این روش آدرس دهی بایتی استفاده می شود، جایی که آدرس ها به طور منحصر به فرد بایت ها را شناسایی می کنند. تقریباً تمام معماری های رایانه ای مدرن از آدرس دهی به صورت بایت استفاده می کنند و آدرس دهی کلمه عمدتاً تنها از منظر تاریخی بررسی می شود. رایانه ای که از آدرس دهی کلمه استفاده می کند، گاهی ماشین کلمه نامیده می شود.
رایانه ای را در نظر بگیرید که می تواند ۵۲۴، 288 ( 2 19 ) بیت حافظه را فراهم کند. اگر آن حافظه با استفاده از بایت های ۸ بیتی در یک فضای آدرس مسطح آدرس دهی بایتی، با استفاده از بایت های ۸ بیتی مرتب شده باشد، آنگاه 65536 ( 2 16 ) آدرس معتبر، از ۰ تا ۶۵٬۵۳۵ وجود دارد که هر یک نشان دهنده ۸ بیت حافظه مستقل است. اگر در عوض در یک فضای آدرس مسطح قابل آدرس دهی کلمه با استفاده از کلمات ۳۲ بیتی مرتب شده باشد، 16384 ( 2 14 ) آدرس معتبر از ۰ تا ۱۶۳۸۳ وجود دارد که هر کدام نشان دهنده ۳۲ بیت مستقل است.
به طور کلی، حداقل واحد آدرس پذیر در رم ( MAU: Minimum Addressable Unit ) یک ویژگی خاص از حافظه است. انتزاع های مختلف در یک رایانه ممکن است از MAUهای متفاوتی استفاده کنند، حتی زمانی که آنها یک حافظه اصلی را نشان می دهند. به عنوان مثال، ممکن است یک رایانه برای مجموعه دستورالعمل ها instruction set خود از آدرس های ۳۲ بیتی استفاده کند، اما سیستم انسجام حافظه پنهان ( cache coherence ) CPU ممکن است با حافظه تنها با ریز دانگی ( granularity ) 64 بایت خطوط کش ( cache lines ) کار کند، که اجازه می دهد هر یک از خطوط کش با تنها یک آدرس ۲۶ بیتی شناسایی شود و سربار حافظه نهان CPU کاهش یابد.
ترجمه آدرس که توسط حافظه مجازی ( virtual memory ) انجام شده است اغلب بر ساختار و عرض فضای آدرس تأثیر می گذارد، اما MAU را تغییر نمی دهد.
تصمیم برای انتخاب اندازه حداقل واحد آدرس پذیر حافظه می تواند می تواند سخت باشد. استفاده از یک MAU بزرگتر اجازه می دهد تا همان مقدار حافظه را با یک آدرس کوچکتر آدرس دهی شود، که می تواند به میزان قابل توجهی نیازهای یک برنامه به حافظه را کاهش دهد. با این حال، استفاده از یک MAU کوچکتر، باعث آسانتر و بهینه تر شدن کار با داده های کوچک می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرایانه ای را در نظر بگیرید که می تواند ۵۲۴، 288 ( 2 19 ) بیت حافظه را فراهم کند. اگر آن حافظه با استفاده از بایت های ۸ بیتی در یک فضای آدرس مسطح آدرس دهی بایتی، با استفاده از بایت های ۸ بیتی مرتب شده باشد، آنگاه 65536 ( 2 16 ) آدرس معتبر، از ۰ تا ۶۵٬۵۳۵ وجود دارد که هر یک نشان دهنده ۸ بیت حافظه مستقل است. اگر در عوض در یک فضای آدرس مسطح قابل آدرس دهی کلمه با استفاده از کلمات ۳۲ بیتی مرتب شده باشد، 16384 ( 2 14 ) آدرس معتبر از ۰ تا ۱۶۳۸۳ وجود دارد که هر کدام نشان دهنده ۳۲ بیت مستقل است.
به طور کلی، حداقل واحد آدرس پذیر در رم ( MAU: Minimum Addressable Unit ) یک ویژگی خاص از حافظه است. انتزاع های مختلف در یک رایانه ممکن است از MAUهای متفاوتی استفاده کنند، حتی زمانی که آنها یک حافظه اصلی را نشان می دهند. به عنوان مثال، ممکن است یک رایانه برای مجموعه دستورالعمل ها instruction set خود از آدرس های ۳۲ بیتی استفاده کند، اما سیستم انسجام حافظه پنهان ( cache coherence ) CPU ممکن است با حافظه تنها با ریز دانگی ( granularity ) 64 بایت خطوط کش ( cache lines ) کار کند، که اجازه می دهد هر یک از خطوط کش با تنها یک آدرس ۲۶ بیتی شناسایی شود و سربار حافظه نهان CPU کاهش یابد.
ترجمه آدرس که توسط حافظه مجازی ( virtual memory ) انجام شده است اغلب بر ساختار و عرض فضای آدرس تأثیر می گذارد، اما MAU را تغییر نمی دهد.
تصمیم برای انتخاب اندازه حداقل واحد آدرس پذیر حافظه می تواند می تواند سخت باشد. استفاده از یک MAU بزرگتر اجازه می دهد تا همان مقدار حافظه را با یک آدرس کوچکتر آدرس دهی شود، که می تواند به میزان قابل توجهی نیازهای یک برنامه به حافظه را کاهش دهد. با این حال، استفاده از یک MAU کوچکتر، باعث آسانتر و بهینه تر شدن کار با داده های کوچک می شود.
wiki: آدرس دهی کلمه ای