ادرد

لغت نامه دهخدا

ادرد. [ اَ رَ ] ( ع ص ) مرد بی دندان :
تا بر سپهر اعظم نقاش لوح را
دائم قلم نه کندزبان و نه ادرد است.
ابوالفرج رونی.
مؤنث : دَرْداء. ج ، دُرْد.

ادرد. [ اِ رِ ] ( اِخ ) پسر ادوارد قدیم پادشاه انگلوساکسون بسال 946 م. مولد او در سنه 931م. و وفات 955 م. بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس