ادجان. [ اِ ] ( ع مص ) در باران بسیار درآمدن. || ادجان مطر؛ پیوسته باریدن آن. پیوسته باران باریدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ادجان سماء؛ پیوسته باریدن و ابرناک گردیدن هوا. || ادجان یوم ؛ ابرناک گردیدن روز. || ادجان بمکان ؛ مقیم گردیدن در جائی. ایستادن. مقام کردن بجای. ( تاج المصادر بیهقی ). || ادجان حمی ؛ پیوسته ماندن تب. لازم شدن تب.ادجان. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ دَجن. بارانهای بسیار.
