ادبیر

ادبار
بدبختی
نحوست
بد یمنی
گرچه مصباح و زجاجه گشته ای
لیک سرخیل دلی سررشته ای
پیر را بگزین که بی پیر این سفر
هست بس پر آفت و خوف و خطر
صد هزاران ساله راه از جاده دور
بردشان و کردشان ادبیر و عور
✏ �مولوی�

حاشا که دلم ز شب نشینی سیر است
یا ساقی ما بی مدد و ادبیر است
از خواب چو سایه عقل ها سر زیر است
فردا ز پگه بیا که امشب دیر است
مولانا