ادبیات داستانی آخرالزمانی و پسا آخرالزمانی. ادبیات داستانی آخرالزمانی[ الف] و پَسا - آخرالزمانی گونه ای از ژانرهای علمی - تخیلی، خیال پردازی علمی، پادآرمان شهر و وحشت است که در آن تمدن زمین ( یا سیارۀ دیگری ) نابودشده یا در حال فروپاشی است. آخرالزمان ممکن است رویدادی اقلیمی، مانند اثر گریز گلخانه ای؛ نجومی همچون یک رویداد برخوردی؛ مخرب، مانند هولوکاست هسته ای یا کاهش منابع؛ پزشکی، مانند همه گیری طبیعی یا دست ساز؛ آخرالزمان مانند روز حساب، ظهور دوم و رگناروک؛ یا خیال انگیزتر، مانند آخرالزمان زامبی، تصاحب هوش مصنوعی، تکینگی فناوری، تبه ژن شناسی یا حمله بیگانگان باشد.
ادبیات آخرالزمانی و اسطوره ای در جوامع مختلف باستانی بابلی و یهودی وجود داشته که به پایان جهان و جامعه بشری پرداخته، مانند حماسه گیلگمش مربوط به ۲۰۰۰–۱۵۰۰ سال پیش از میلاد.
اولین رمان آخرالزمانی در اوایل سدهٔ نوزدهم نوشتهٔ مری شلی به نام آخرین فرد منتشر شد.
این ژانر پس از جنگ جهانی دوم یعنی زمانی که امکان نابودی جهانی به وسیله جنگ افزار هسته ای به عرصهٔ بحث همگانی وارد شد محبوبیت یافت. با این حال ردّ عمده رمان های پسارستاخیزی را می توان از اوایل سدهٔ نوزدهم یعنی زمانی که مری شلی رمان آخرین فرد را منتشر کرد یافت.
• آخرین نفر نوشته مری شلی ( ۱۸۲۶ )
• من افسانه هستم نوشته ریچارد ماتسون ( ۱۹۵۴ )
• سه پایه ها نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۶۸ )
• شهریار آینده نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۷۰ )
• گوی آتش نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۸۱ )
• ایستادگی نوشته استیون کینگ ( ۱۹۷۸ )
• معشوقه ویتگنشتاین نوشته دیوید مارکسن ( ۱۹۸۸ )
• کوری نوشته ژوزه ساراماگو ( ۱۹۹۵ )
• اطلس ابر نوشته دیوید میچل ( ۲۰۰۴ )
• جاده نوشته کورمک مک کارتی ( ۲۰۰۶ )
• ایستگاه یازده نوشته امیلی سنت جان مندل ( ۲۰۱۴ )
• مردگان متحرک
• سه پایه ها
• سایبورگ
• ماتریکس
• ۱۰۰ نفر
• بازی های گرسنگی
• حمله به تایتان
• آلیتا: فرشته جنگ
• آخرین بازمانده از ما
• روزهای از دست رفته
• رزیدنت ایول ( بازی ویدئویی )
• مترو ۲۰۳۳
• سری فال اوت
• سه گانه ویست لند
• استری ( Stray )
↑ آپوکالیپسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفادبیات آخرالزمانی و اسطوره ای در جوامع مختلف باستانی بابلی و یهودی وجود داشته که به پایان جهان و جامعه بشری پرداخته، مانند حماسه گیلگمش مربوط به ۲۰۰۰–۱۵۰۰ سال پیش از میلاد.
اولین رمان آخرالزمانی در اوایل سدهٔ نوزدهم نوشتهٔ مری شلی به نام آخرین فرد منتشر شد.
این ژانر پس از جنگ جهانی دوم یعنی زمانی که امکان نابودی جهانی به وسیله جنگ افزار هسته ای به عرصهٔ بحث همگانی وارد شد محبوبیت یافت. با این حال ردّ عمده رمان های پسارستاخیزی را می توان از اوایل سدهٔ نوزدهم یعنی زمانی که مری شلی رمان آخرین فرد را منتشر کرد یافت.
• آخرین نفر نوشته مری شلی ( ۱۸۲۶ )
• من افسانه هستم نوشته ریچارد ماتسون ( ۱۹۵۴ )
• سه پایه ها نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۶۸ )
• شهریار آینده نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۷۰ )
• گوی آتش نوشته جان کریستوفر ( ۱۹۸۱ )
• ایستادگی نوشته استیون کینگ ( ۱۹۷۸ )
• معشوقه ویتگنشتاین نوشته دیوید مارکسن ( ۱۹۸۸ )
• کوری نوشته ژوزه ساراماگو ( ۱۹۹۵ )
• اطلس ابر نوشته دیوید میچل ( ۲۰۰۴ )
• جاده نوشته کورمک مک کارتی ( ۲۰۰۶ )
• ایستگاه یازده نوشته امیلی سنت جان مندل ( ۲۰۱۴ )
• مردگان متحرک
• سه پایه ها
• سایبورگ
• ماتریکس
• ۱۰۰ نفر
• بازی های گرسنگی
• حمله به تایتان
• آلیتا: فرشته جنگ
• آخرین بازمانده از ما
• روزهای از دست رفته
• رزیدنت ایول ( بازی ویدئویی )
• مترو ۲۰۳۳
• سری فال اوت
• سه گانه ویست لند
• استری ( Stray )
↑ آپوکالیپسی
