ادب طراز

لغت نامه دهخدا

ادب طراز. [ اَ دَ طِ / طَ ] ( نف مرکب ) استاد. معلم :
یکچند ادب طراز دیرین
انگیخت حدیث تلخ و شیرین.

فیضی.

( اسم ) جای ادب ادب گاه .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید